Europa, vriend of vijand?

Dit is een vraag waarbij het antwoord allesbehalve simpel is. Toen de Spaanse Burgeroorlog net begon sloot Frankrijk de grenzen met Spanje en begon er in Europa een non-interventie beleid jegens de Burgeroorlog. De communisten en anarchisten werden door Europa gevreesd en daardoor kregen de republikeinen ook nihil aan steun. De Sovjet Unie en Mexico steunden de republikeinen in hun strijd tegen de nationalisten en het fascisme.

De nationalisten kregen daarentegen immens veel steun van Duistland en Italiƫ, beide landen waren in een fascistisch bolwerk veranderd. In Duitsland was Adolf Hitler aan de macht met een totalitair nationaalsocialistisch bewind en in Italiƫ was de opkomst van Benito Mussolini en het facisme ook onvermijdelijk. De Spaanse Burgeroorlog werd door Hitler ook gebruikt om de nieuwste Duitse wapens en technologie te testen. De luchtsteun van de Nazi's was een belangrijke voordeel voor de nationalisten in Spanje.

Tegenover dit alles bestond er ook een grote groep internationalisten voor wie het een plicht was het fascisme in Spanje en Europa te stoppen. Deze groep bestond uit internationale vrijwilligers die uit allerlei Europese landen naar Spanje kwamen om tegen het fascisme te vechten. Hieronder was er ook een grote groep Nederlanders die het als een plicht zagen om naar Spanje te gaan en daar tegen het fascisme te vechten. 

Begrippen

Non-interventie: Geen inmening met de intern-politieke aangelegenheid van een land.