Voor mijn laaste boek ga ik nog een recentie maken.
Ik was in het begin behoorlijk bang dat het op The Hunger Games gaat lijken. Normaal heb ik daar geen last van, maar bij deze genre wel. Daar was ik bij deze serie ook een beetje bang voor, maar het viel me eigenlijk heel erg mee. Sterker nog: ik vond het helemaal niet op het verhaal van de hunger games lijken.
Het mooie aan deze serie vind ik dat een van de personages een zogenaamd wonderkind is, een belofte van de regering, die besluit om te gaan rebelleren. Meestal is het personage al een rebel voor de serie begint en niet zozeer iemand die de regels volgt. Kijk naar Katniss (zo heet zij toch?), die heeft nooit zich veel aangetrokken van wat er moet. Dat is in het geval van June wel. June is een van de mensen die in het systeem gelooft. Tot er een gebeurtenis plaatsvindt die haar anders doet kijken.
Day vind ik ook wel leuk, maar van deze twee personages vind ik June toch wel het beste neergezet.
Het verhaal wordt verteld vanuit zowel June als Day waardoor je er achterkomt wat er in hun beide Perspectieven af worden gespeelt. Ik vind het ook wel passend bij deze serie, omdat de delen van dit verhaal niet bij elkaar zijn. Als de schrijfster dat niet gedaan had, dan had de lezer die stukken dus niet meegekregen. Meestal zie ik het nut er niet zo van in, maar in dit geval snap ik hem wel.
In het boek zitten geen extreme wendingen van het plat af, maar toch vind ik het persoonlijk een van de betere series. Waardoor dat komt? Geen idee. Misschien is het de schrijfstijl, want het verhaal is niet extreem vernieuwend.
Ik had al veel over Legend gehoord, maar zelf nooit echt bij stilgestaan dit boek aan te schaffen. Misschien leek het me niet leuk genoeg of trok de cover me niet zo erg (ik vind hem vrij donker.) Maar toen ik hem in de mediatheek zag worden dacht ik ‘ach, waarom ook niet?’ En ik nam hem mee.
En ik heb genoten van de snelheid van het verhaal en de afwisseling tussen de hoofdpersonages June en Day. Maar er was nog iets anders…
Ik vond Day en June behoorlijk op elkaar lijken qua persoonlijkheid. Dat vond ik jammer, want juist iets enorm botsend had het kat en muisspel kunnen versterken. Ze zijn beide ontzettend goed in alles en maken weinig fouten.Hierdoor mist het de diepgang die er bij andere verhalen wel waren. Hierdoor wordt het verhaal af en toe behoorlijk voorspelbaar, want je merkt al snel waar er naar toe wordt gewerkt.
Wel vond ik de wereld die Lu heeft opgezet erg goed gedaan en heel realistisch. Toch had ik soms wat meer informatie willen hebben over de tegenpartij, waar nu wel over gesproken wordt, maar niet veel over uitgeweid wordt. Ik ben wel erg benieuwd naar hoe het verder zal gaan, dus het is wel een serie die ik verder wil lezen nu ik Legend gelezen heb.