3. Pop- en Jeugdcultuur: Jaren '70

(De Bespiegeling: blz 226)

De jaren '70 - Dansen: Soul, Motown en Disco
Zoals we weten is de Rock and Roll muziek uit de jaren 50 origineel muziek van zwarte muzikanten. Hun muziek is "gestolen", ze voelen zich bekocht. De blanke muzikanten verdienen er goud geld mee. In de jaren 60 komt de soulmuziek op, dit is het zwarte antwoord op de rock and roll rage. Het woord "soul" zegt al genoeg: het is muziek die uit je hart en ziel komt. De boodschap is optimistisch ( I feel good, zingt James Brown), en wordt met veel muzikaal vuurwerk gebracht. In soulmuziek spelen vaak blazers mee, en de manier van zingen komt uit de gospels ( zwarte swingende kerkmuziek). De zangers zingen vaak call-and-response - ook een gospelmanier- dat zweept de boel goed op.

I Feel Good - James Brown:

The Jackson Five

 

Vanaf 1965 wordt de soul de toonaangevende dansmuziek, het wordt geproduceerd door Motown. Dit platenlabel ontdoet de artiesten in het begin van al te "nadrukkelijke' kenmerken. Artiesten dragen keurige pakken, het haar wordt ontkroest, de teksten zijn keurig en de danspasjes keurig ingestudeerd. Het blanke publiek moet deze muziek namelijk ook leuk vinden. Motown is een geweldig grote hitmachine. Bekende artiesten als The Jackson five, Stevie Wonder, Diana Ross (The Supremes) zijn hier bekend geworden.

Uit de populaire soul onstaat een nieuwe opzwepende stijl: de funk. Bij funk draait alles om een ritmische en opzwepende groove. Eigenlijk is het een radicale vorm van soul. De funk vormt uiteindelijk de basis voor de hiphop, disco en verschillende dansstijlen.

Disco is dansmuziek die in de discotheek (plaats waar je ging dansen) gedraaid werd. Uiterlijk vertoon speelt een grote rol in de disco: lekker over de top! De muziek gaat uit van de grooves van de funk, maar de beat is veel mechaniser, vaak een drumcomputer. Elektronische middelen werden veel gebruikt en soms vervangen synthesizers echte instrumenten. Voor een discohit heb je het volgende nodig: een pakkende melodietje, een leuk uitziende artiest en een aardig dansje. De discorage wordt aangewakkerd door de film Saterday Night Fever.

David Bowie

Symfonische- en Glamrock
Symfonische rock wil groots en meeslepend zijn: kunst met een grote K. Deze stijl kent geen songs, maar lange en ingewikkelde composities. Geen gewone couplet/refrein structuur, maar nummers van 20 minuten met een complexe structuur zijn geen uitzondering. Wat instrumenten betreft blijft de rockbezetting (gitaar, bas en drums) de standaard. Maar soms worden ook instrumenten uit het klassieke symfonieorkest toegevoegd. Maar de grote nieuwe favoriet is de synthesizer, die begin jaren '70 in opkomst is. Hiermee kan je oneindig veel klankkleuren toevoegen. Pink FLoyd, Yes en Genesis worden populair met deze stijl. Begin jaren '70 onstaat ook de glamrock. "Glam" komt van glamour en een belangrijk aspect van glamrock is dan ook de theatrale verschijning van artiesten. Show en spektakel worden geintroduceerd in de rockmuziek, enorme licht- en geluidsinstallaties, rookmachines en andere effecten worden gebruikt om het nieuwe miljoenenpubliek te vermaken. Artiesten als David Bowie en Queen proberen met hun uiterlijk (overdreven make-up en uitzinnige uitdossing op het podium) het publiek te shockeren. De laatste twee ontgroeien trouwens het uiterlijk vertoon van de glamrock al snel.

 

Muziek met een boodschap: No Future!
Wie punk zegt, zegt Sex Pistols. De Punk is van oorsprong een Engels fenomeen. Punkers schoppen tegen de maatschappij en roepen dat het "systeem" verrot is. Punkers schoppen tegen de symfonsiche rock, ze vinden dit stomvervelende moeilijkdoenerij. Ze willen muziek die wild, puur en "kick ass" is. Er is in de 70-er jaren massale werkeloosheid, de jongeren zien geen toekomst. De jongeren zijn kwaad, kwaad op de politiek, kwaad op hun ouders, kwaad op in hun ogen "foute" rockmuziek.

Niet alleen de muziek van de punkers, maar ook hun hele voorkomen is spraakmakend. Ze schelden presentatoren op televisie uit, noemen het koningshuis een "fascistisch regime" en zien er met hun piekhaar en hanekammen, gescheurde kleren, en veiligheidsspelden, kettingen, badges op leren jassen heftig uit. Punk is doe-het-zelfmuziek: pak een gitaar en rammen maar. De tekst is grof en provocerend en wordt met veel overtuiging hard over de muziek heengeschreeuwd.

Muziek met een boodschap: Get up, stand up! 
Reggae is ontstaan op het Caribische eiland Jamaica. Reggae is niet zomaar een muziekstijl, het is gekoppeld aan een geloof: het rastafarigeloof. De rastafari geloven in de goddelijke status van Rasa Fari, oftewel Haile Selassie, de toenmalige keizer van Ethiopie. Eens zullen alle alle Afrikanen die in ballingschap leven in "Babylon" (VS en Jamaica) terugkeren naar het beloofde land Zion (Ethiopie). Rastafi staat voor geloof in een betere wereld, broederschap en spirituele kracht. Het roken van marihuana hoort erbij, net als het dragen van dreadlocks en de kleren in de kleuren van de vlag van Ethiopie: rood, geel en groen. Reggae is herkenbare muziek. Een van de beroemdste reggaeartiesten is Bob Marley.

 

Je kent vast wel wat reggae liedjes, en van Bob Marley heb je ook vast wel eens gehoord. Maar dat is niet alles wat de reggae te bieden heeft. In deze video wordt je meer uitgelegd over het genre reggae. Waar komt de muziek bijvoorbeeld vandaan en wat maakt de muziek zo anders dan andere stijlen?

Opdracht Reggae en Punk

Powerpoint The Seventies V4

Powerpoint Muziek met een boodschap V4