De geboorte van de Musical
Musical is net als opera een vorm van totaaltheater. In de musical komen verschillende disciplines bij elkaar: zang, dans, spel, muziek, vaak met spectaculaire aankleding, prachtige decors en betoverdende belichting.
Een groot verschil met de opera is dat bij musicals ook gespoken dialogen kunnen voorkomen en de thematiek wat luchtiger is. Bij opera wordt gezongen zoals in klassieke muziek gebruikelijk is, onder begeleiding van een "klassiek" orkest of ensemble; bij musicals wordt gezongen op een manier die in de lichte muziek/ popmuziek gebruikelijk is, ondersteund door live gespeelde muziek. Het mekka van de musical is Broadway.
Deze theatervorm vindt zijn oorsprong in de vaudevilleshows (populair muziektheater met liederen) van begin 20e eeuw. De muziek is vooral geinspireerd op de jazz. De eerste musicals waren luchtige stukken, waarin muziek en zang de boventoon voerden. Het zijn vaak vrolijke producties die een happy end kennen, het publiek wil vooral geamuseerd worden. Door de opkomst van de geluidsfilm worden musicals ook als film uitgebracht en raken musicalsterren bekend bij een miljoenenpubliek.
Er komt zelfs een aantal musicalfilms tot stand zonder dat die ooit in het theater hebben gespeeld, zoals Singing in The Rain (1954) met Gene Kelly. Deze musicals bieden hoogstaand amusement maar kennen vaak weinig diepgang.
Singing in the Rain - Good Morning
Geleidelijk aan onstaat er bij de makers ook belangstelling voor serieuzere problematiek. West Side Story (1957) is een keerpunt in de geschiedenis van de musical. In deze productie wordt het Romeo en Julia verhaal verplaatst naar de straten van New York. het verhaal speelt zich af in een grimmige immigrantenwijk waar verschillende bevolkingsgroepen elkaar naar het leven staan. De musical Hair (1967) is geen musical in de gewone zin van het woord. Het is geen snelle glamourshow, het gaat over dezelfde zaken waar de make-love-not-wargeneratie van de jaren 60 in Amerika mee bezig is; idealen van flowerpower, liefde, gebruik van drugs, vrede en vrije liefde.
Het succes van de musical is niet meer te stuiten. Vooral de componist Adrew Loyd Webber pakt de zaken commercieel aan.
- Nummers lanceren (voordat de musical op de planken is) om het publiek te prikkelen en bekend te maken met de muziek.
Deze tactiek is door veel producenten overgenomen. Ook worden musical geplugd bij talentenshows op tv. Het publiek voelt zich zo betrokken omdat ze mee kunnen stemmen over wie de hoofdrol krijgt. Zo "kennen" ze de hoofdrolspeler al, en vinden ze deze sympathiek. Een musical produceren is een hele onderneming. De muziek moet een breed publiek aanspreken, het moet niet te ingewikkeld zijn en vooral ook dansbaar zijn. Spectaculaire decors werken ook goed, denk aan Soldaat van Oranje en The Lion King.
Succesvolle musicals worden regelmatig opnieuw uitgebracht voor een nieuwe generatie die er nog niet bekend mee is. Ze worden vaak als totaalpakket verkocht aan andere landen, de taal wordt aangepast maar de rest (liedjes, kostuums, decors) blijven hetzelfde.
The Lion King