opdracht: Juryrapport
Eisen:
Als je kan meeleven met het karakter wordt het boek van zelf beter en ga je het ook langer lezen.
Het boek moet een goede verhaallijn hebben die ervoor zorgt dat je door wilt lezen.
Als een verhaal spanning opbouwde is het einde veel leuker om te lezen.
Vragen:
Ja, het geeft duidelijk aan waar het verhaal over gaat. Het boek gaat over 9 kamers en in het verhaal wordt daar vooral over gepraat. Hierdoor weet je gelijk in welke richting de schrijver in gaat.
Ja, het einde van het boek veraste mij wel. Je komt erachter dat Jonas niet in de 9dekamer gaat maar juiste via de ingang weer terug. Hierdoor spookt er allemaal vragen in je hooft wat er nou achter de deur van de 9dekamer zat.
Ja, ik kon vooral meeleven met Anne. Op het einde kwam je erachter hoe alleen ze zich voelde in het huis en dat ze heel erg graag uit het huis wilde. Hierdoor leefde ik heel erg met haar mee.
Bij het begin van het boek wilde ik graag door lezen en was het ook heel erg interessant. Halverwege in het boek ongeveer bij kamer 3 raakte ik het verhaallijn kwijt. Het boek voelde ook heel erg langdradig aan. Op het einde van het boek rond kamer 7 begon het weer interessant te worden.
Nee, bij het begin is het verhaal opbouwend en krijg je ook zin om te weten wat in het huis zit, maar eenmaal toen we bij het gedeelte van het huis waren vond ik het boek minder opbouwend en zelfs langdradig. Het enige wat het verhaal nog interessant maakte is om erachter te komen of Jonas werkelijk ziek was. Het einde was heel erg spannend maar voor de rest was het boek heel erg langdradig.
Conclusie:
De titel van het boek was duidelijk en je weet ook gelijk waar het verhaal over gaat. Het einde van het boek was het beste. Je kon er heel erg over nadenken wat in de 9dekamer was en wat er zou gebeuren als Jonas en Anne daar toch naar binnen waren gegaan. De karakters in het boek werden ook duidelijk uitgebeeld en met Anne kon ik het meeste meeleven. Helemaal op het einde toen je erachter kwam hoe Anne zich echt voelde en wat ze allemaal heeft gedaan om jonas naar de 8stekamer te brengen. Bij het begin van het boek was ik heel erg nieuwsgierig wat er in het huis zat en wat er allemaal nog gaat gebeuren. Eenmaal in het huis begon het heel erg langdradig te worden en soms raakte ik de verhaallijn kwijt. Op het einde herpakte het verhaal zich wel weer op. En werd ik ook weer nieuwsgierig wat er gaat gebeuren. Het verhaal was bij het begin heel erg opbouwend en je kon ook zien waar het verhaal naar toe wilde gaan. Maar eenmaal in de kamers raakte ik een beetje verdwaald waar het verhaal naar toe wilde gaan. Zelfs het einde wist ik niet waar het verhaal naar toe wou gaan, maar als ik er nu over nadenk zorgde het wel voor een spannend effect en maakt het verhaal niet voorspelbaar. Eindconclusie De negen kamers is zeker niet het beste Nederlandstalig boek, maar als je van fantasie houdt en een verassend einde is dit boek wel een aanrader voor jou.