Boekverslag Jij bent van mij
Schrijver Peter Middendorp
Standaardverslag, zelfgemaakt.
De samenvatting
Het boek gaat over Tille Storkema. Hij ziet op 12 jarige leeftijd hoe zijn vader een been verliest door middel van een maaidorser. Er is paniek op de boerderij, de agenten komen op bezoek en ondervragen Derksen en zijn vrouw maar zij had niks gezien. Tille vroegen de agenten niks, ze zagen hem niet staan.
1 Het voorjaar:
Tille zit in zijn cel van een paar vierkante meters. Het is inmiddels alweer 13 jaar geleden. Hij vertelt terug over de tijd dat hij jong was en Ada zijn vrouw heeft leren kennen. Het was op een feestje in de sporthal, ze kwam naast hem staan en vroeg waar zijn blik naar toe ging. Ze dacht naar de meiden, hij haalde zijn schouders op en keek in haar ogen, maar hij zag nog steeds hetzelfde meisje, dezelfde jonge vrouw, niet mooi en zeker ook niet lelijk. Ada nam hem mee naar een steegje en bood haar lichaam aan. Het was zijn eerste keer, ze krijgen later verkering.
Ada werd niet heel warm verwelkomd door Tille’s ouders, ze werd ontvangen als een vreemdeling. Eerst kwam Ada alleen zaterdags langs op de boerderij, na het eten, na de koffie en was ze voor de borrel alweer weg. We hebben ze rustig laten wennen. Ook vertelt hij over de geboorte van zijn dochter Suze. Na iedere wee zakte haar harstslag, het werd steeds gevaarlijker. Soms was die zelfs compleet verdwenen, uiteindelijk werd het wonder aan een puntig vacuümpomp ter wereld gebracht. Ze lag eindelijk in mijn armen, ik wiegde haar en zei ‘ nu ben je van mij’.
Later werd ook Friso geboren, hij vertelde over de bevalling. De vliezen waren gebroken, de weeën, de autorit naar het ziekenhuis, de uren van wachten. Het was niet zo dat Friso minder welkom was dan Suze of dat we minder van hem hielden als van Suze. Maar de 1ste keer dat dingen gebeuren is het geheugen nog vrij, de 2de en 3de keer is het geheugen een stoel waar al iemand op heeft plaatsgenomen.
Na de zwangerschappen van Ada weigerde ze vaak seks met Tille, ze had er geen zin in. Hij stapte dan vaak op zijn fiets en reed naar de hoeren in de grote stad ’30 km heen’ en ‘ 30 km terug’. Ada had nooit iets in te brengen bij het boerengezin van Tille. Het was te vol in huis twee echtparen en daarbij nog 2 kinderen. Elke avond ruzie om niks, Ada wilde een eigen woning gaan zoeken. Tille is helemaal weg van zijn dochter.
Ze gaan zonder schaamte met elkaar om. Ada groeit alleen nog maar in de breedte, seks is er nauwelijks meer. Hij pakt op een nacht zijn fiets en gaat weer fietsen. Hij komt een mooie jonge meid tegemoet op de fiets. De volgende morgen blijkt dat ze vermoord is. De politie houdt al snel een buurtonderzoek. Ze komen langs bij Tille en Ada maar zij hebben een alibi: ze lagen allebei te slapen. Het meisje ‘Rosalinde’ wordt de volgende dag gevonden door haar vader, ze is verkracht en daarna vermoord in het weiland.
II de zomer
De herdenking is aangebroken haar vader praat emotioneel over zijn dochter. Maar het leven gaat door. Ada en Tille waren 6 jaar samen toen het ongeluk gebeurde. Tille had momenten waarop hij rookte. Als Suze op school het woord ‘kanker’ hoorde, waarschuwde ze haar vader. Af en toe komen er gedachtes terug bij Tille. Hij dacht aan die ene nacht dat hij bij volle maan Rosalinde verkrachtte.
De dorpelingen geloven dat de asielzoekers de moord hebben gepleegd. De keel doorsnijden is namelijk geen Nederlandse methode om iemand te vermoorden. Er worden 2 namen in het krantenartikel genoemd, uiteindelijk gaat de politiek zich ermee bemoeien. We lezen ondertussen hoe de verhoren verlopen over Rosalinde of ze wel of niet heeft meegewerkt.
Het eerste aangekondigde DNA- onderzoek gaat niet door. De relatie tussen Tille en Suze wordt ranzig naarmate ze opgroeit, hoe hij naar haar lichaam kijkt. Als Tille weer eens een keer seks wilt met Ada en Ada niet wilt, past hij geweld toe en verkracht haar terwijl ze getrouwd zijn. De kinderen zijn er getuigen van.
III de herfst
We zijn weer een paar jaar later. De ouders van Tille zijn op bezoek en bemoeien zich weer overal mee. Er is een uitzending op tv over de moord van Rosalinde. De vader is woedend op de moordenaar. In het dorp worden ook weer alle emoties opgerakeld. Een populaire politicus wil weer controle op asielzoekers en een DNA-onderzoek. Suze is ouder geworden en begint zich te schamen voor haar naaktheid ook voor haar vader. In het laatste gedeelte neemt hij Suze mee over het bewuste eiland, waar hij ook met Rosalinde heeft gelopen. Dat heeft hij expres gedaan, want nu lopen de dialogen door elkaar heen.
IV de winter
In het laatste verhaal vertelt Tille over zijn verhaal, hoe hij het zich herinnert. Misschien zijn er dingen verzwegen of bewust weggelaten, het geheugen is in feite onbetrouwbaar. Er wordt een laatste DNA-onderzoek gehouden Tille doet mee en zijn vader ook. Na 13 jaar is het dan eindelijk zover Tille wordt ontmaskerd, omdat Rosalinde gekrabd en gebeten had is er DNA van Tille bewaard gebleven. Suze is 16 jaar geworden en op de dag dat ze het wilt vieren, staat de politie voor de deur. Tille wordt opgepakt en wordt veroordeelt voor de moord op Rosalinde. Tille vertelt ook nog dat zijn vader is gestorven aan ouderdom en zwakte. Tijdens de rechtszaak wordt Tille geconfronteerd met zijn familieleden. Hij heeft enorm veel last van schaamtegevoelens.
De analyse
Het thema
Het thema van het boek is de ontmaskering van de moordenaar van Rosalinde.
De personages
Tille: hij is de belangrijkste persoon in het verhaal. Hij is de moordenaar en we volgen dertienjaar van zijn leven. Hij neemt ons mee in zijn gedachten. Hij verteld over zijn gezinssituatie, maar ook dat hij thuis onder de plak zit. Hij verteld niet specifiek hoe de moord is ontstaan, alleen een vaag beeld. Zijn leven na de moord gaat eigenlijk prima, maar naarmate zijn dochter ouder wordt en dezelfde leeftijd krijgt als Rosalinde krijgt hij toch wel een soort van schuldgevoel.
De bijpersonages zijn:
Ada, Rosalinde, Suze, Friso, de moeder en vader van Tille en de rechercheurs. Ze komen allemaal in het verhaal voor alleen hebben niet de belangrijkste rol in het verhaal.
Het perspectief
Het perspectief van het verhaal wordt geschreven door de ik-persoon ‘Tille’. Hij vertelt over hoe hij de afgelopen 13 jaar heeft geleefd.
De ruimte
Het verhaal van de moord heeft zich afgespeeld in Middendorp (Friesland). Het verhaal verplaatst zich naar de provincie Groningen.
De tijd
A: het verhaal is speelt zich af in het heden en er wordt soms gebruik gemaakt van flashbacks.
B: het verhaal duurt 13 jaar.
De titel
Ik vind de titel zeker passen bij het verhaal, omdat het over een verkrachter gaat die op een nacht een meisje zag en dacht jij bent hoe dan ook van mij.
Het einde van het boek
Het boek heeft een gesloten einde, omdat Tille opgepakt is voor de moord op Rosalinde.
De informatie over de schrijver:
De schrijver van het verhaal is Peter Middendorp. Hij las in de krant eind mei 1999 wat er met Marianne Vaatstra was gebeurd. Een 16 jarige meid die op weg was naar Kollum haar ouderlijke huis. Maar daar kwam ze nooit aan ze werd van haar fiets getrokken, verkracht, vermoord en achtergelaten in het weiland. Peter kende de regio, de weilanden, de dorpen en de straten. Hij deed onderzoek naar het Zwaagwesteinde ( het gebied), maar ook naar de mensen. Zo kon hij goed in het hoofd kruipen van de moordenaar (Tille).
Mijn mening
Ik ging met veel nieuwsgierigheid het verhaal lezen, ik wilde weten wat zo’n moordenaar nou bezield om iemand eerst te verkrachten en dan nog eens te vermoorden. Ik vond het een goed boek, eerst kregen we te horen dat hij in de cel zat, toen in het midden van het verhaal kregen we steeds iets meer dingen over de moord te weten, maar ik vond de moord een beetje vaag. Het ging vaak eerst over een gebeurtenis van zijn dochter bijvoorbeeld en voordat je het wist was je in het weiland waar Rosalinde op de grond lag. Dat vond ik best wel jammer, ik wilde graag meer details over de moord, meer gesprekken met de rechercheurs zodat je nog meer in zijn hoofd kwam. Ik vind de moordenaar best wel zielig. Hij denkt dat hij de baas is over zijn vrouw, terwijl ze getrouwd zijn en dan moet hij haar als nog dwingen voor seks. Ik had meer verwacht van het laatste hoofdstuk de eerste zin was ‘ dit is mijn verhaal, wat ik me nog herinner’. Ik dacht nou gaan we het krijgen alle gedachtes die hij al die jaren heeft gehad, de spijt, de moord hoe het echt is gebeurd. Heeft ze terug gevochten? of liet ze hem zijn gang gaan? Maar dat was niet het geval.