De Schrijfster
Het boek is geschreven door Naima El Bezaz. Zij is geboren in 1974 in Meknès in Marokko, maar woont sinds haar vierde in Nederland. Naima El Bezaz heeft rechten gestudeerd aan de Rijksuniversiteit in Leiden, maar ze heeft altijd belangstelling gehad voor taal en schrijven. In 1995 verscheen haar debuutroman “De weg naar het Noorden”. Het boek werd bekroond met de Jenny Smelik-IBBY-prijs 1996.
(Bron: Wikipedia)
Thema
Illegale immigratie, want Ghadi doet er alles aan om naar Europa te komen. Legaal of illegaal, maakt niks uit. Als het niet legaal kan, dan maar illegaal.
Motieven
-Werkloosheid, Ghali heeft in Marokko geen uitzicht op een baan.
-Emigreren, de hoop op een betere toekomst elders.
-Risico, hij weet niet of hij Yassine kan vertrouwen.
-Criminaliteit, Ghali komt in de onderwereld terecht.
-Uitzichtloosheid, hij is radeloos, hij weet niet of hij in Nederland mag blijven of terug
moet naar Marokko.
Tijd
Het verhaal speelt zich af in het heden. Hoewel het boek geschreven is in 1995, is het onderwerp nog steeds actueel. Het verhaal is niet chronologisch. Het begin van het boek begint met een blik vooruit. Je leest dan een spannend stuk van het einde van het verhaal. Om dit te kunnen begrijpen, moet je het hele boek uitlezen. Er is ook sprake van een flashback in het verhaal. Je leest dan over de dood van de moeder van Ghali en hoe hij uiteindelijk bij zijn oom Omar terecht is gekomen. Er zijn verschillende tijdsprongen in het verhaal. Dit is meestal tussen de dagen ( dus de avonden worden overgeslagen). De vertelde tijd is ongeveer 6 maanden.
Perspectief
Het verhaal is geschreven vanuit de ik-persoon, dus ik-perspectief. Op deze manier krijg je een duidelijk beeld van illegalen. De ik-persoon is de hoofdpersoon Ghali.
Personage
De hoofdpersoon is Ghali. Na de dood van zijn moeder werd hij ondergebracht bij zijn Oom Omar en zijn familie. Ghali is getrouwd met de dochter van Omar Fatima. Ghali is werkloos en hoopt op een betere toekomst in Europa. In Europa aangekomen, blijkt het allemaal niet zo mooi te zijn. Volgens zijn valse paspoort heet Ghali in Europa Mohamed ben Salem.
Bijpersonen
-Fatima: Vrouw van Ghali. Zij zorgt voor het inkomen van haar familie. Wordt in de steek gelaten door haar man.
-Omar: Oom, voogd en schoonvader van Ghali.
-Sadi: Oude jeugdvriend van Ghali. Hij is een oplichter. Hij brengt Ghali in contact met Yassine.
-Yassine: Drugs- en mensensmokkelaar. Hij gebruikt zijn mensen om zelf zijn handen niet vuil te hoeven maken.
-Hakim: Ver familielid van Ghali. Hij woont in Parijs en helpt Ghali aan een baan als afwasser en zorgt voor onderdak bij hem thuis. Later brengt hij Ghali naar Amsterdam.
-Karim: Uiterlijk lijkt hij veel op Ghali. Hij geeft Ghali onderdak wanneer hi in Amsterdam is. Hij wordt vermoord door straatjongens.
Ruimte
Het verhaal speelt zich af in Marokko en in Europa. In Marokko woont Ghali met veel mensen in een klein oud huis, waar hij vaak op het dak zit. De straten daar zijn altijd vol met werklozen en andere mensen. Ghali komt ook vaak in cafés, waar de meeste werklozen rondhangen. In Europa zit Ghali eerst in Frankrijk in een flat, waar je de Marokkaanse cultuur in kunt terugvinden en werkt hij in een restaurant. Van Amsterdam, waar hij later naartoe gaat, hoor je niet veel. Je weet niks over de omgeving daar.
Stijl
Naima El Bezaz gebruikt eenvoudige zinnen. Dat moet ook wel, want deze personen moeten als gewone mensen overkomen en niet als geleerden. Wat bijzonder is, is dat ze Marokkaanse woorden gebruikt. Om deze te kunnen begrijpen, is er achter in het boek een lijst opgesteld met de betekenis van die woorden.
Titelverklaring
Veel werkloze Marokkanen dromen van een rijker en beter bestaan in West Europa. Om dit ideaal te bereiken, kiezen zij voor “De weg naar het Noorden”.
Bron: Scholieren.com met kleine veranderingen door mij.
Samenvatting
Ghali en Karim worden in elkaar geslagen. Karim overlijdt aan zijn verwondingen.
Op een dag gaat Ghali naar een café, waar hij zijn oude vriend Sadi ontmoet. Sadi heeft een baantje voor Ghali. Ghali loopt met de gedachte om naar Europa te gaan om een beter leven op te bouwen. Sadi en Ghali gaan naar het huis van Yassine, die illegale papieren kan regelen. Yassine verteld over de aanpak van de reis en hoeveel geld Ghali moet betalen voor de nieuwe ID en papieren. Ghali zal de sieraden van zijn moeder verkopen om de reis te kunnen betalen. De moeder van Ghali was erg ziek en is overleden. Na haar overlijden heeft Ghali zijn moeders sieraden gekregen.
Ghali verteld aan zijn oom Omar, dat hij naar Parijs vertrekt. Omar heeft de zorg voor Ghali sinds de dood van zijn moeder. Ghali is later getrouwd met de dochter van Omar. Omar vertelt , dat hij het plan van Ghali eigenlijk af zou moeten keuren, omdat hij zijn vrouw en familie achterlaat. Toch steunt Omar Ghali met zijn reis naar Parijs en Omar laat iemand in Parijs weten, dat Ghali eraan komt.
De volgende dag wordt Ghali opgehaald door Sadi. Onderweg botsen ze met een auto van een Duits echtpaar. Het Duitse echtpaar wordt een overnachting aangeboden en ondertussen kan de auto gerepareerd worden.Ghali wordt naar huis gebracht. De volgende dag als Ghali op het punt staat om weg te gaan, staat Omar en even later ook Leila voor hem. Omar went Ghali succes en Leila wil graag, dat Ghali een foto van haar meeneemt om aan een Marokkaanse man te laten zien. Ghali wordt weer opgehaald door Sadi en samen rijden ze naar Yassine.
Eenmaal aangekomen bij Yassine vertrekt Ghali met een truck richting de boot. Als ze bij de boot zijn aangekomen, koopt Yassine de douane om, maar op politie hadden ze niet gerekend. Voordat de truck van Yassine kan worden gecontroleerd, wordt het Duitse echtpaar opgepakt. Yassine had namelijk tijdens het repareren van hun auto er drugs in verstopt. Als de politie weg is, gaan ze met de truck op de boot. Als Ghali in Parijs aankomt, gaat hij meteen naar de vriend van Oom Omar toe. De vriend heet Hakim. Hakim en Ghali gaan samen naar Anwar. Hij is de baas van het restaurant, waar ook Hakim werkt. Anwar vindt het goed, dat Ghali als illegaal voor hem komt werken, maar hij zal niet evenveel verdienen als een legaal iemand.
Een paar weken later en Ghali heeft het zwaar: hij krijgt amper pauze en als hij al pauze heeft, is het in een te klein hok. Ghali wordt erin geluisd door Achmed, die legaal in het restaurant werkt. Ghali raakt verstrikt in een netwerk van chantage, hasjhandel en schijnhuwelijken. Langzamerhand wordt het Ghali duidelijk, dat hij als illegaal in Frankrijk geen betere toekomst op kan bouwen. Als Anwar er achter komt, dat Achmed Ghali chanteert, wordt Achmed ontslagen. Maar dan stuurt Achmed de politie op Hakims huis af om naar Ghali te zoeken. Ghali had zich goed verstopt en werd niet gevonden, maar het huis van Hakim was geen veilige optie meer. Ghali wordt door Hakim naar Nederland gebracht, waar hij in de shoarmazaak van Driss voor iemand in zal kunnen vallen. In Nederland wordt Ghali voorgesteld aan Karim, die heel veel op hem lijkt, en aan Murad. Ghali kan overnachten bij Karim thuis en hij stelt voor om nieuwe kleren te gaan kopen voor Ghali.
Als Ghali wakker wordt, ligt hij in het ziekenhuis. Hier wordt Ghali verward met Karim, omdat ze elkaars jack per ongeluk hadden aangetrokken. De politie kwam naar het ziekenhuis om nog wat vragen te stellen. Later als Murad binnenkomt, ziet hij meteen dat Ghali niet dood is maar Karim.
Murad zegt dat als Ghali geen geld aan hem geeft, hij door gaat vertellen, dat niet Ghali maar Karim dood is. Ghali kan zijn woede mar net inhouden. In de avond krijgt Ghali een pilletje van de verpleegster, maar zij ziet niet dat hij het pilletje niet inneemt. Ghali drinkt alleen het water op.
Ghali heeft er genoeg van en verlaat met moeite het ziekenhuis en verblijft daarna in een hotel. Ghali is eigenlijk van plan om Yassine te bellen, maar legt de telefoon neer en barst in tranen uit.
Mening boek “De weg naar het Noorden.”
Het boek was wel leuk om te lezen , omdat ik nog nooit over dit soort onderwerp heb gelezen. Het is wel irritant, dat er Marokkaanse woorden worden gebruikt en er niet naast staat wat het betekent. In plaats daarvan hadden ze het Nederlandse woord ervoor kunnen gebruiken, maar nu moet je alle woorden aan het eind van het boek opzoeken. Voor de rest is het boek makkelijk te volgen en worden er geen moeilijke woorden gebruikt op de Marrokkaanse woorden na. Ik vind Ghali in het verhaal best wel zielig, omdat hij zijn best heeft gedaan om een beter bestaan op te bouwen, maar dat lukt hem uiteindelijk niet. Als illegaal ben je overgeleverd aan de personen, die je helpen. Alleen hebben zij niet altijd goede bedoelingen.