Dagen van gras
Philip Huff
Philip Huff is geboren op 28 september 1984 in Naarden. Nu woont hij afwisselend in Amsterdam en New York Hij heeft geschiedenis gestudeerd in Amsterdam en in Berlijn. Hij schrijft romans, essays, gedichten, liefdesteksten, liefdesverhalen en filmscenario’s. Philip debuteerde in 2018 met een kort verhaal in de Gids. Later schreef hij boeken zoals: dagen van gras, niemand in de stad en goed om hier te zijn.
Ben is in dit verhaal de hoofdpersoon. Eigenlijk heet hij Benjamin. Hij houdt heel veel van muziek en speelt zelf ook gitaar. Vroeger hoorde Ben veel stemmen in zijn hoofd en daarom stuurde zijn moeder hem veel naar therapeuten. Later in het verhaal veranderd Ben heel erg, hij wordt brutaler en gebruikt steeds vaker drugs met zijn beste vriend Tom. Uiteindelijk raakt Ben in een psychose en wordt hij opgenomen in een kliniek
Tom:
Tom is de beste vriend van Ben. Tom komt in de buurt te wonen bij Ben en ze raken bevriend. Hij is een jongen met veel lef en door hem gaat Ben mee drugs gebruiken. Aan het einde van het verhaal wordt duidelijk dat Tom niet echt bestaat maar dat het een personage is dat Ben zich in heeft gebeeld tijdens zijn psychose.
Moeder van Bas:
In het begin van het verhaal lijkt de moeder van Bas een erg lieve en bezorgde moeder. Terwijl het verhaal vordert kom je erachter dat ze ziek is waardoor ze niet goed voor Ben kan zorgen. Ben moet de hele tijd rekening houden met zijn moeder en wordt daar erg moe van. Daarom heeft Ben ook niet zo’n hele goed band met zijn moeder.
Ben ontmoet Anna als hij in de kliniek zit. Ze trekken daar veel met elkaar op en delen veel met elkaar. Ben wordt verliefd op haar en daarom gaat het op een gegeven moment erg goed met hem.
De vader van Ben:
De vader van Ben is erg aardig en heel sociaal. Samen luisteren Ben en zijn vader veel muziek. Als Ben zijn ouders gaan scheiden verhuisd Ben’s vader naar Engeland om daar te werken. Op het eind van het verhaal gaat de vader van Ben dood.
Psychische afwijking:
De hoofdpersoon in dit verhaal Ben begint vreemd gedrag te vertonen. Hij vertelt bijvoorbeeld aan zijn moeder dat hij stemmen hoort. Zijn moeder stuurt hem naar een psycholoog, omdat ze denkt dat er iets aan de hand is. Jaren later begint Ben met drugs te gebruiken. Door zijn gebruik belandt hij in een psychose.Tijdens die psychose beeld hij een vriend in, zijn naam is Tom. Pas achteraf kom je erachter dat Tom een bedacht personage is van Ben.
Toen de ouders van Ben nog niet waren gescheiden had hij een erg goede band met zijn vader. Na de scheiding verhuist zijn vader naar Engeland. De band verslechtert, omdat Ben hem niet vaak kan opzoeken. De vader van Ben stuurt hem wel regelmatig brieven, maar Ben stuurt nooit een brief terug. Daarom verwatert de band tussen Ben en zijn vader.
Doordat Ben zoveel drugs gebruikt raakt hij in een psychose, dit is een belangrijk motief in het verhaal
Ben heeft een droom. Hij wil namelijk graat gitaarspelen in een band.
Als Ben in de kliniek zit wordt hij verliefd op Anna. Omdat Anna naar eerder naar huis mag wil Ben daarom net zo snel naar huis gaan. Anna is een reden voor Ben om beter te worden.
Het speelt zich in het nu af. Dat merk je aan de moderne apparatuur die ze gebruiken. Ook zit hij in een kliniek en dat had je vroeger niet.
Het wordt vanuit een ik-perspectief verteld. Dit kun je lezen, omdat je de gedachtes van Ben kan lezen.
Ben woont samen met zijn ouders op het landgoed Weldra. Zijn grootouders wonen ook op het landgoed, maar in een andere woning. Het leven van Ben ziet er rooskleurig uit. Hij heeft een goede band met zijn vader en houdt erg veel van muziek. Zijn grote droom is dan ook om uiteindelijk in een band te spelen.
Als de ouders van Ben gaan scheiden ziet hij zijn vader nog nauwelijks omdat zijn vader naar Engeland verhuist. Ben heeft het hier erg moeilijk mee. Zijn vader schrijft hem regelmatig brieven, maar omdat Ben niet weet wat hij moet terug schrijven schrijft hij nauwelijks brieven terug.
Als Ben negen jaar is, komt er een nieuw gezin om het landgoed wonen. Bij het gezin hoort één jongen van Ben zijn leeftijd. Deze jongen, Tom, heeft al snel contact met Ben gezocht. In een korte tijd leren ze elkaar erg goed kennen. Ze komen erachter dat ze allebei erg veel van muziek houden. Samen fantaseren ze regelmatig over hoe het zal zijn om samen in een band te spelen.
De plek waar Ben en Tom afspreken is de boomhut die Ben zijn vader ooit gebouwd heeft. In deze boomhut luisteren ze naar muziek, maken ze muziek en gaan ze op een gegeven moment wiet roken. Op dat moment verandert het leven van Ben. Tom is namelijk veel asocialer dan Ben. Omdat Ben gevoelig is voor dit gedrag, neemt hij al snel het asocialere gedrag van Tom over. Zo komt het bijvoorbeeld voor dat Ben samen met Tom zwart rijdt in de trein.
Op een dag ontstaat er een brand in de boomhut. Ben en Tom zijn na het roken van een joint samen in slaap gevallen. Ben wordt op tijd wakker en kan nog net uit de boomhut springen. Bij de sprong raakt hij echter bewusteloos, waardoor hij later in het ziekenhuis ontwaakt. Het enige wat hij aan de val over heeft gehouden is een gebroken arm.
Nadat Ben ontwaakt in het ziekenhuis, wordt hij overgebracht naar een jeugdkliniek. Men vermoedt namelijk dat hij door al het drugsgebruik aan een psychose lijdt. De moeder van Ben is het hier volledig mee eens, omdat ze vroeger al verschillende vreemde trekjes aan hem opmerkte. Ze is dan ook blij dat er eindelijk iets gedaan wordt, omdat alle therapieën vroeger niet geholpen hebben.
In de jeugdkliniek gaat Ben steeds verder achteruit. Om zoveel mogelijk tijd te doden, schrijft hij zoveel mogelijk brieven naar zijn vader en Tom. Van niemand krijgt hij echter antwoord.
Als Ben na een tijdje over de brand in de boomhut droomt, droomt hij dat Tom tijdens de brand overlijdt. Aangezien Ben niks meer van Tom heeft gehoord, is hij bang dat Tom echt overleden is. Ben besluit aan zijn moeder te vragen of het waar is. Zijn moeder bevestigt dat het waar is. Omdat Ben geen naam genoemd heeft, is het niet duidelijk of zijn vader of Ben overleden is. Uiteindelijk blijkt de vader van Ben overleden te zijn en blijkt dat Ben de vriendschap met Tom verbeeld heeft.
Op een gegeven moment wordt Ben overgeplaatst naar een adolescentiekliniek in Zwolle. Hier ontmoet hij een meisje, Anna, met wie hij al snel een hechte band krijgt. Anna is dan ook degene die ervoor zorgt dat Ben zich steeds beter gaat voelen.
Na een tijdje wordt Anna ontslagen uit de kliniek waardoor Ben steeds beter zijn best gaat doen. Hij wil namelijk zo snel mogelijk uit de kliniek zodat hij samen met Anna een leuk leven kan leiden.
Als het beter gaat wordt Ben overgeplaatst naar een steunwoning in Amsterdam. Op dat moment krijgt Ben een brief van zijn moeder. Deze brief heeft zijn vader vlak voor zijn dood geschreven. Hij vertelt Ben dat hij zal overlijden aan een ernstige ziekte.
Wat ik leuk vond aan dit boek is dat je eigenlijk echt mee loopt in het leven van Ben. Je weet hoe hij opgroeit en hoe hij zich ontwikkelt in zijn pubertijd. Doordat het verhaal vanuit het ik-perspectief is geschreven kun je ook lezen hoe zijn gedachte veranderen naarmate hij ouder wordt.
Wat ik minder leuk vond aan dit boek was het einde. Ik vond het einde namelijk best vaag, want op een gegeven moment weet je wel dat hij uit de kliniek mag. Wat ik leuk zou hebben gevonden is dat je misschien ook nog kon lezen hoe het buiten de kliniek zou verder gaan met Ben.
Ik vond dit boek ook makkelijk om te lezen. Er stonden niet veel moeilijke woorden in. Ook was de zinsopbouw best makkelijk om te begrijpen.
Het hoofdpersoon van dit boek is op het eind ook ongeveer op dezelfde leeftijd als dat ik ben. Dan vind ik het ook meestal leuke boeken, omdat ik me dan nog beter in de hoofdpersoon kan inleven. Dit komt, omdat je sommige situaties misschien herkent of ziet dat het om je heen gebeurd. Bij dit boek was dat niet het geval, maar ik vond het wel interessant om te lezen dat Ben eigenlijk veel verschillende problemen had. Daarnaast lees je ook de leuke dingen die hij mee maakt waardoor het n