Inge Schilperoord.
Inge Schilperoord is een Nederlandse journalist en romanschrijver. Ze is geboren op 1 januari 1973 in Den Haag. Ze is ook psycholoog
Jonathans moeder:
De moeder van Jonathan is ziek. Ze is erg gelovig en wilt eigenlijk ook dat Jonathan zich aansluit bij de kerk. De moeder van Jonathan is niet erg hard tegen Jonathan. Ook weet Jonathans moeder wel wat er is gebeurd, maar ze begint er eigenlijk niet over.
Elke is een 10 jarig meisje dat nu tijdelijk naast Jonathan woont. Ze woont daar alleen met haar moeder, want ze is met haar moeder bij haar vader weggegaan. Ze is vaak alleen thuis omdat haar moeder vaak in het café werkt, want dan kunnen ze verhuizen. Haar moeder zegt dat ze niet bij Jonathan in de buurt moet komen, maar daar luistert ze niet naar. Ze gaat vaak bij Jonathan op bezoek om met de hond te spelen en om naar de vis te komen kijken.
Jonathan is erg eenzaam en isoleert zichzelf. In het boek lees je dat hij niet echt vrienden heeft en ook geen vriendin.Hij heeft vastgezeten omdat hij werd veroordeeld omdat ze denken dat hij Betsy seksueel heeft misbruikt. Ze hebben echter niet genoeg bewijs en daarom mag hij weer vrij. Thuis doet hij de oefeningen die hij van zijn psycholoog heeft gekregen en houdt zich aan een strak schema. Hij stelt zichzelf eisen in verband met Elke. Elke is echter steeds heel dichtbij en de grenzen vervagen daardoor. Hij heeft een vis gevangen en die verzorgd hij. Dit is een muidhond. Hij vergelijkt zichzelf met de vis en als de muidhond dreigt te overlijden beseft Jonathan zelf ook dat hij weer terug de gevangenis in moet.
Het leven van Jonathan. Dit is te zien in het boek omdat het boek gaat over het leven van Jonathan. Over hoe hij zich wilt houden aan de ongeschreven regels van de samenleving. Terwijl hij het er erg moeilijk mee heeft door zijn afwijkende verlangens en behoeftes.
Moeder-zoonrelatie, schuldgevoel, eenzaamheid, pedofilie, dood
Dit verhaal is geschreven in het nu. Het verhaal kan zich afspelen in deze tijd. Ook is dit verhaal niet op chronologische volgorde. Er wordt namelijk vaak teruggeblikt op bepaalde situaties.
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Jonathan. Je leest hoe hij denkt en wat hij van plan is om te gaan doen.
De dertigjarige Jonathan wordt aan het begin van de roman vrijgelaten uit de cel. Er is onvoldoende bewijs voor de aanklacht wegens seksueel misbruik tegen hem. Hij keert terug met de bus naar het huisje van zijn gelovige moeder. Die is wel blij dat hij terugkeert: dan kan hij weer voor haar zorgen en de hond Milk weer uitlaten. Dat is tijdens zijn afwezigheid gedaan door een buurmeisje.
Jonathan woont met zijn moeder in een vissersdorp vlak bij de zee: er is namelijk een duinlandschap waarin hij graag wandelt.Maar er is slecht nieuws: de huisjes worden afgebroken en binnen drie weken zullen ze moeten verhuizen naar een moderne wijk met lelijke huizen.
Op de dag van zijn vrijlating gaat hij de duinen in met de hond. In een poel ziet hij grote vissen die het moeilijk hebben: het is namelijk enorm heet. Er is sprake van een wekenlange hittegolf.
Thuis weet hij een leeg aquarium dat erom schreeuwt om gevuld te worden. De volgende dag zal hij kijken of hij de vissen kan redden.
Hij maakt intussen kennis met Elke: een lief, kleinbuurmeisje dat bij haar moeder woont. Die besteedt echter weinig aandacht aan haar: ze werkt tot laat in een bar. Haar vader is weggelopen.
(Oei, denk je als lezer, dat kan niet goed gaan.)Van lieverlede onthult de verteller ook waarom hij opgesloten is geweest. Hij is in de duinen geweest met het meisje Betsy en heeft haar waarschijnlijk seksueel misbruikt.
Van de psycholoog heeft Jonathan een werkboek meegekregen. Hij moet dagelijks opdrachten doen om zijn pedofiele neiging te onderdrukken.
De eerste opdracht luidde: ‘Eerste hulp bij boosheid en spanning.’ Er stond een eerstehulpkaart bij met oplossingen om ‘uit een spanningsverhogende situatie te stappen’. ‘Weglopen en een ontspanningsoefening doen,’ las hij, ‘om hulp vragen, gaan wandelen.’ Hij moest er zelf ook een paar bedenken: ‘Met de hond lopen,’ schreef hij op. ‘Het aquarium schoonmaken.’ ‘Koken.’ Toen kon hij niks meer bedenken.
In het begin doet hij die oefeningen trouw, maar als de omstandigheden veranderen, versloft hij ze.
De volgende dag gaat Jonathan naar de duinen en haalt de grote vis een zeelt (ook "muidhond") genoemd uit de poel. Hij doet hem in het aquarium . De muidhond heeft een wond : hij is gepikt door een vogel. Het zal moeilijk zijn de vis te verzorgen en te genezen.
Intussen doet Jonathan ook huishoudelijk werk: hij maakt schoon, pakt dozen voor de verhuizing in, kookt eten en kijkt naar een televisiequiz met zijn moeder. Elke komt af en toe bij hem kijken en hij voelt verlangens voor haar die hij niet of nauwelijks kan onderdrukken. Hij mag terug komen op zijn werk en hij begint op maandag in de visverwerkingsfabriek. Hij bemoeit zich met niemand (volgens zijn psycholoog een overlevingsmechanisme) en keert na afloop weer snel terug naar zijn huisje in de duinen. Hij laat de hond uit, verzorgt zijn moeder en de vis. Elke komt hem daarbij helpen; ze is immers ook eenzaam. Ook zijn oefeningen doet hij nog.Hij legt zich ook een beperking op in het contact met Elke. Hij mag niet te dicht in haar buurt komen. Maar dat is moeilijk. Zijkomt bij hem en als hij haar ruikt stimuleert dat zijn verlangens. Hij fantaseert over haar en masturbeert daarbij. Het is een naïef meisje dat ook eenzaam en geïsoleerd is. Ze mag van haar moeder niet met Jonathan omgaan.
Zijn omgang met Elke praat hij voorlopig voor zichzelf goed door te stellen dat zij ook eenzaam is en hem nodig heeft. Haar moeder verwaarloost haar en hij gaat ook eten voor haar klaarmaken. Zijn moeder waarschuwt hem wel, maar doet dat te voorzichtig en lief.
Hij droomt over een seksuele handeling met Betsy en masturbeert weer. Hij wil Elke op zijn kamer uitnodigen, maar ze moet wel op twee meter afstand blijven. Toch let hij op de keer dat zij een rokje aan heeft of dat hij haar onderbroekje ziet. (De lezer krijgt een onprettig gevoel) Tegelijkertijd gaat de toestand van de muidhond ook achteruit: het is te warm voor het dier dat niet bij een temperatuur van boven de 23 graden kan leven.
Omdat Jonathan zelf door heeft dat het niet de goede kant uitgaat, en zijn moeder hem een Bijbelstudieclub heeft aangeraden, gaat hij met de bus naar de stad, maar hij kan zich er niet toe zetten om naar binnen te gaan. Hij vertrekt naar zijn geliefde plek in de duinen. Hij krijgt steeds meer fantasieën over Elke en hij masturbeert steeds daarbij. Hij snapt wel dat het niet zo goed meer met hem gaat. Elke zegt dat haar moeder zo snel mogelijk weg wil. Jonathan wordt bang dat hij weer alleen zal zijn. Elke wil ook een clubje oprichtenmet strakke regels: zij, Milk, Jonathan en de muidhond zullen lid kunnen worden. De grenzen gaan weer vervagen. Elke verklaart dat ze Jonathan heel lief vindt.
Maar er komen nieuwe tegenslagen:
- het bericht dat Elke zal gaan verhuizen: haar vader weet waar ze zitten en haar moeder wil verdwijnen voordat hij terugkomt
- de muidhond wordt steeds zwakker, hij verliest gewichten hij zal doodgaan
Jonathan wordt heel erg bang: hij ziet alle houvast om hem heen verdwijnen. Al zijn oefeningen lijken voor niets te zijn geweest.
Dan sterft de muidhond. Jonathan begrijpt dat ook zijn einde nabij is.
Jonathan mist Elke en gaat haar in haar eigen huis opzoeken. Op haar kamer is ze niet, maar hij ruikt haar wel. Door een aantekening in haar dagboek beseft hij dat ze diepslakjes is gaan zoeken in de duinen. Die moet de muidhond namelijk eten. Op haar kamer krijgt hij weer een verboden seksuele fantasie waarin hij seks met haar heeft.
Hij gaat naar de duinen. Het is intussen gaan regenen (!)Hij gaat naar het duinmeer en ziet Elke drijven. Het is zijn schuld, gaat er door hem heen.
Hij haalt haar uit het water, legt haar neer en gaat naast haar liggen. Eindelijk is hij bij haar. Hij legt zijn regenjack over haar heen, maar beseft dat dat niet handig is. Ze zullen hem de schuld geven van de dood van het meisje. Dan gaat hij met Milk terug naar het huisje van zijn moeder. Maar ze zullen hem komen halen.
Ik vond het boek erg interessant. Je maakt het verhaal namelijk mee vanuit het oogpunt van de ‘verkrachter’. Dit vind ik sowieso een interessant onderwerp. Ik heb het boek Lieveling namelijk ook gelezen maar toen las je het boek vanuit het meisje die verkracht werd. Je ziet heel erg hoe Jonathan het er moeilijk mee heeft dat hij zich aan de regels van de samenleving wilt houden in plaat van zijn verlangens. Dit zie je vooral op een stuk dat hij fantaseert over het meisje maar tussendoor ook denkt dat het fout is wat hij doet en dat hij dit niet mag doen.
Wat ik ook leuk vond aan dit boek is dat het uit het ik-perspectief van Jonathan werd geschreven. Zo zie je ook hoe hij zich erbij voelt en wat hij er tegen wilt doet en het wil voorkomen. Hierdoor kon ik me beter inleven in het boek en het sneller doorlezen.
Wat ik wel een verwarrend stuk vond is op het einde van het boek. Op het einde van het boek gaat Jonathan namelijk naar het huis van Elke. Daar gaat hij helemaal fantaseren over hem en het meisje. Dan ziet hij haar ook staan verteld hij. Ondertussen verteld hij ook hoe haar kamer er uitziet. Dit vond ik soms een beetje verwarrend want dan wist ik niet of het nou echt gebeurden of dat het zijn fantasie was. Dit was alleen wel te zien in het boek door de aanhalingstekens, maar toch was het soms verwarrend.