De wafelfabriek, Roman Helinski
Domme, domme mensen…
Iedereen werkt in zijn standaard routine in de wafelfabriek. Inpakken, bakken, dozen vouwen, de slechte wafels eruit halen en als de bel gaat wisselen van activiteit. Dat verandert plots als Arka Narovski komt werken in de fabriek. Hij heeft gediend in het leger en is een beer van een vent. De wafelfabriek is een grote leefgemeenschap en als er buitenstaanders komen is iedereen meteen nieuwsgierig. Iedereen wil alles over hem weten. Arka vertelt verhalen die de mensen hun ogen doet openen. Vervolgens volgt er een opstand in de wafelfabriek. Arka noemt de mensen in de fabriek domme, domme mensen. Hij vertelt tegen de mensen dat hun tanden rot worden door de zoete walm van de wafels. Dit doet hij om de mensen in zijn macht te krijgen. De mensen verzetten zich maar uiteindelijk komen ze toch terug in hun routine. Dan komt er een brand in de fabriek. Dat is voor Arka de druppel. Als je zonder verdoving een tand laat trekken door Arka hoor je bij de club. Maar dan komt Arka met een belangrijke mededeling.
De schrijver van het boek is Roman Helinski. Hij gebruikte in zijn tweede roman zijn eigen ervaringen. Helinski heeft namelijk in een wafelfabriek gewerkt waar ook brand uit brak. Het boek was erg lastig om door te lezen. Er waren veel stukken waarbij er vrij weinig gebeurde. (vooral het eerste deel) In die stukken leerde je eerst de mensen van de wafelfabriek beter kennen. Ook was het boek erg mysterieus. In het begin werd er niet veel informatie gegeven over Arka en was hij vooral een mysterieus persoon in het boek waarvan je niks weet. Ik vond ook dat er rare dingen beschreven werden in het boek, bijvoorbeeld dat Arka altijd zijn hand in zijn broek laat glijden. Deze informatie vind ik nutteloos en geeft geen goede bijdrage bij de tekst.
Over-all vond ik het geen geslaagd boek. Ik zou niemand aanraden om het boek te lezen. Voordat ik begon met het lezen van het boek was ik erg enthousiast. Het boek had een aantrekkelijke kaft en dikte. Maar naarmate ik verder las werd dit enthousiasme vervangen door verveling.