Standaartverslag Sonny Boy
Annejet van der Zijl
Samenvatting
De Rooms-katholieke Rika van der Lans en de protestante Willem Hagenaar trouwen in 1911 tegen de wil van hun families in. Maar in 1926 besluit Rika weg te gaan van haar man, ze verhuisd met haar 4 kinderen naar Den Haag.
In 1928 verhuist Waldemar, een jonge Surinaamse student naar Nederland om hier te studeren en een goede toekomst op te bouwen. Hij logeert bij de bijna veertigjarige Rika en ze kunnen het goed met elkaar vinden. Rika blijkt zwanger te zijn van Waldemar, het een is groot schandaal. Waldemar is namelijk zwart en vele jaren jonger. Door deze schande verliest Rika haar kinderen die naar hun vader worden gestuurd. Rika heeft het hier heel moeilijk mee. Alleen Rika’s oudste dochter Bertha wil nog contact houden met haar moeder, ze schrijven nog regelmatig brieven.
Rika en Waldemar hebben hun baby Waldy genoemd, maar ze noemen hem ook wel Sonny Boy, naar het liedje van Al Jolson. Ondanks de crisisjaren lukt het ze om een goedlopend pension te starten. Het contact met Rika’s kinderen lijkt ook weer op gang te komen.
Vervolgens breekt de Tweede Wereldoorlog uit, Rika en Waldemar besluiten om Joden onder te laten duiken. Ook wanneer ze van de Duitse evacuatie moeten verhuizen, blijven ze in hun nieuwe huis Joden opvangen en helpen. Ze zien het gevaar hier nog niet echt van in. In 1944 worden ze door stom toedoen van een van hun onderduikers verraden. De onderduikers worden op een trein gezet en zelf worden ze opgesloten in een gevangenis voor mensen uit het verzet, het Oranjehotel in Scheveningen. Waldy wordt al snel vrijgelaten en opgevangen door verschillende familieleden.
Waldemar wordt naar een werkkamp in Vught gestuurd en ook Rika verhuist daar na enkele maanden heen. Hun wegen worden echter opnieuw gescheiden als Waldemar naar het concentratiekamp Neuengamme wordt verplaatst. Doordat hij redelijk goed Duits spreekt weet hij daar een baantje in de kampadministratie te bemachtigen, waardoor hij het er naar omstandigheden redelijk heeft. Rika wordt later op transport gezet naar het vrouwenkamp Ravensbrück. Hier overlijdt ze februari 1945 aan de gevolgen van dysenterie.
Ook Waldemar overleeft uiteindelijk de oorlog niet. Na de bevrijding van zijn kamp worden de overlevenden opgevangen op het schip “Cap Arcona” aan de Oostzee. De Britse veiligheidsdienst vermoedt echter dat de haven vol SS’ers zit en bombardeert de plaats op 3 mei 1945. Veel van de zwaar ondervoede ex-kampleden weten het slechts enkele minuten uit te houden in het ijskoude water. Waldemar lukt het zwemmend de kust te halen, maar hij wordt op het strand neergeschoten door Duitse soldaten.
Waldy heeft het heel moeilijk met het verlies van zijn ouders.
Analyse
Thema:
Het belangrijkste thema in dit boek is de liefde. Rika en Waldemar worden erg verliefd. Ze worden door veel mensen beoordeelt en het is niet altijd makkelijk maar toch blijven ze samen omdat ze van elkaar houden. Een ander belangrijk thema is de tweede wereldoorlog. Het verhaal speelt zich namelijk voor een groot deel in de oorlog af.
Motieven:
Er zijn verschillende motieven die terugkomen in het boek. De eerste is de onmogelijke liefde. Het begint met de onmogelijke liefde tussen Willem en Rika, een protestant en een katholiek. Daarna gaat het over Rika en Waldemar, een blanke vrouw en zwarte man. Een ander belangrijk motief is water. Waldemar houdt namelijk veel van zwemmen, hij is er erg goed in, op het einde van het boek wordt hij neergeschoten en sterft hij in het water.
Personages:
Rika van der Lans:
Rika is erg eigenzinnig en koppig. Op het begin van het boek trouwt ze namelijk als katholieke vrouw, met een protestante man. Later gaat ze ook nog een relatie aan met de jongere zwarte Waldemar. Ze maakt haar familie te schande. Ze is ook een zorgzame en lieve vrouw. Ze houdt veel van haar kinderen en vrienden. Ze is ook erg gastvrij en sociaal, alle mensen die in het pension Walda verbleven vonden haar een aardige en sociale vrouw.
Waldemar Nods:
Waldemar is opgegroeid in een rijke familie in Suriname. Hij is een uitstekende zwemmer. Hij krijgt een kans om in Nederland te studeren en daar een carrière te maken. Hij is een uiterst rustige, beleefde man, die veel moeite heeft om zich in het koude Nederland te vestigen, maar terugkeren naar Suriname wil hij zijn gezin niet aandoen.
Waldy Nods ( Sonny Boy) :
Waldy is geboren in 1929, hij is de zoon van Rika en Waldemar. Zijn ouders gaven hem de bijnaam Sonny Boy, naar een populair liedje van Al Jolson. Hij is een bruin kindje met donkere krullen en knalblauwe ogen. Het is een redelijk opstandige maar opgewekte jongen. Na de dood van zijn ouders verliest hij ook een deel van zichzelf.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven vanuit de alwetende teller. De schrijver ondersteunt haar verhaal af en toe met citaten en delen van brieven of dagboekfragmenten van Waldemar, Rika, Waldy en Bertha uit privé-archieven.
Ruimte:
Het boek speelt zich af in Suriname en Nederland.
Spanning:
Er speelt veel spanning in het boek af. Ik was erg benieuwd hoe het boek zou aflopen. Vooral op het einde vroeg ik me vaak af of ze de oorlog zouden overleven en of ze Waldy ooit nog zouden zien. Helaas was dit niet het geval.
Einde:
Het boek heeft een gesloten einde. Het eindigt met de dood van Waldy’s ouders en hoe Waldy hier mee om gaat. Het is een biografie van Rika en Waldemar die eindigt met hun dood.
Titel:
De titel van het boek is Sonny Boy. Dit is de bijnaam van Waldy. Het boek gaat niet werkelijk over Waldy, het is een biografie van zijn ouders, maar hij speelt wel een belangrijke rol in het boek.
Schrijver
Annejet van der Zijl is een van de bekendste schrijfsters van ons land. Ze studeerde kunstgeschiedenis en massacommunicatie in Amsterdam en International Journalism in Londen. Daarna werkte ze een aantal jaren in de journalistiek, onder andere als misdaadverslaggeefster. Van de liefdesgeschiedenis Sonny Boy gingen meer dan 600.000 exemplaren over de toonbank en het werd in acht talen vertaald. Zowel Anna als Sonny Boy werden verfilmd en met diverse prijzen bekroond.
Mening
Ik vind het een mooi boek. Geschiedenis vind ik namelijk heel interessant, daarom had ik ook voor dit boek gekozen. De schrijfster heeft een fijne schrijfstijl, ze gebruikt niet te lange zinnen en niet te moeilijke woorden. Het was even wennen om een verhaal vanuit de alwetende verteller te lezen, daarom vond ik het op het begin wat lastig om erin te komen. Veel gebeurtenissen werden in mijn mening hierdoor niet uitgebreid genoeg vertelt, dat was jammer. Maar uiteindelijk vond ik het leuk om te lezen. Het verhaal vond ik erg interessant, en ik wilde graag weten hoe het zou aflopen.