Juryrapport Een schitterend gebrek
Arthur Japin
De eisen waar het beste Nederlandstalige boek aan moet voldoen:
Verantwoording eisen:
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven. Want de titel is het eerste wat je ziet als je een boek zoekt. De titel moet dus ook meteen duidelijk maken waar het boek over gaat, zodat het verhaal de lezer ook meteen aanspreekt. Een tweede eis waar de beste Nederlandstalige boek aan moet voldoen is dat er meerdere opvattingen uit een boek te halen zijn. Er komt zo meer diepgang in het verhaal en het maakt je nadenken over het boek. Het maakt de lezer meer betrokken tot het verhaal. Het is ook belangrijk dat de schrijver een goede schrijfstijl heeft. Denk hierbij aan taalgebruik en beeldspraak. Het is ook belangrijk dat het verhaal goed te volgen blijft. Het boek moet ook een goed verhaal en een goede opbouw hebben. Boeken moeten een interessant verhaal hebben. Daarnaast kun je ook kijken of het boek maatschappelijke problemen bespreekt of een belangrijke boodschap bevat. Tot slot moet het boek verrassend einde hebben. Een goed boek heeft een goed plot, het moet niet voorspelbaar worden. De lezer moet verrast worden, het is dus belangrijk dat het einde origineel is.
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven
De titel komt meerdere keren terug in het boek. Giamoco vind Lucia leuk, maar hij vindt haar te jong. Waarop zijn broer zegt: ‘Wat een schitterend gebrek’. Maar de titel kan ook duiden op Lucia’s verminkte gezicht. Lucia had namelijk de pokken, ze overleefde het gelukkig maar haar gezicht zat vol met littekens. Ze besluit voortaan een sluier te dragen, hierdoor voelt zij zich eindelijk vrij. Het is dus een schitterend gebrek.
Je kunt meerdere opvattingen uit het boek halen
Er zijn niet meerdere opvattingen uit het boek te halen. Het is een mooi verhaal, maar er zit geen diepgang in. Lucia ontmoet in het verhaal de filosoof Zélide, ze praten vaak over filosofische onderwerpen. Ik had verwacht dat het boek hierdoor meer diepgang zou krijgen, maar dit was niet het geval. Er kwam geen diepgang in en ook al denkt Lucia meer over haar leven na, ze kwam vaak op een voor de hand liggende conclusie uit. 'Ik vertel je mijn leven opdat jij dit geheim meteen bij aanvang al zult kennen: wij zijn ongelukkig omdat wij denken dat we lief moeten hebben…’ Ik kon geen diepgang of meerdere opvattingen in het boek vinden.
De schrijver heeft een goede schrijfstijl
Het verhaal is geschreven vanuit het ik-perspectief. De schrijver geeft uitgebreide omschrijvingen van gebeurtenissen, hierdoor kon ik het makkelijk voor me zien en was het heel boeiend om te lezen. Arthur Japin heeft een fijne schrijfstijl, het was niet te makkelijk geschreven maar wel goed te volgen. Het verhaal is niet chronologisch, het bevat namelijk veel flashbacks. Op het begin was het wel lastig om te volgen, er kwamen namelijk veel personages en plaatsen aan bod. Maar hierna was het goed te volgen en leuk om te lezen.
Het boek heeft een goed verhaal
Het was een heel mooi verhaal. Het speelt zich af in de 18e eeuw. De 14 jarige Lucia en de 17 jarige Giamoco worden verliefd. Giamoco moet voor een paar maanden naar Venetië, ze hebben afgesproken om te trouwen als hij terug komt. Ondertussen wordt Lucia besmet met de pokken. Ze overleeft het maar haar gezicht is verminkt. Als Giamoco terug komt is Lucia weg, hij voelt zich verraden maar beseft niet dat het een daad van liefde was. Jaren later komen ze elkaar weer tegen, maar omdat Lucia heeft besloten om gesluierd door het leven te gaan, herkent hij haar niet. Het is een liefdesverhaal, maar het is meer dan dat. Het gaat ook over schoonheid, armoede, vrouwen in de 18e eeuw en andere problemen. Het was erg leuk om dit boek te lezen.
Het boek moet een verrassend einde hebben
Het boek had een mooi einde. Ik vond het einde ook verrassend, ik had eigenlijk verwacht dat Lucia op het einde de waarheid zou vertellen aan Giacomo en dat ze nog contact zouden houden, misschien zelfs hun relatie weer zouden opbouwen. Maar bij hun laatste ontmoeting vertelde Lucia maar de halve waarheid. Uiteindelijk trouwde ze met Jamieson en ze hadden samen 3 kinderen.
Conclusie
Het is een heel mooi boek. De titel is goed uitgedacht en het komt verschillende keren terug in het boek. De schrijver heeft ook een fijne schrijfstijl, je kan je goed inleven in het verhaal de hoofdpersoon. De flashbacks maakten het ook interessant, hierdoor wil je graag weten wat er aan de hand is en hoe het boek afloopt. Het verhaal zelf is ook heel mooi, het gaat over een ongelukkige liefde en het schitterende gebrek van Lucia. Het was erg interessant om haar verhaal te volgen. Het einde was ook een verassing ik had niet verwacht dat het verhaal van Lucia en Giacomo zo zou aflopen. Het enige wat ontbreekt aan dit verhaal is dat er niet veel diepgang in zit. De schrijver probeert waarschijnlijk wel meer diepgang in het verhaal te brengen door Lucia veel over haar gebrek en haar liefde voor Giacomo na te laten denken, maar er is niet veel diepgang uit haar conclusies te vinden. Hierdoor kan ik het niet als beste Nederlandstalige boek bekronen.