Heeft het boek een verrassend einde? Het boek heeft een open einde, dus ik weet niet of het een erg verrassend einde is. Je weet niet hoe de relatie tussen Noor en haar moeder gaat of afloopt. Dat vind ik aan de ene kant wel jammer maar aan de andere kant kan ik nu voor mezelf bepalen hoe het verhaal zou kunnen eindigen. Ik denk dat de moeder van Noor weer een terugval krijgt en weer verslaafd raakt aan de drugs. Ze heeft al zo vaak geprobeerd te stoppen en telkens valt ze weer terug dus ik denk dat dat nu ook gaat zijn. En als een reactie daarop denk ik dat Noor er helemaal klaar mee is en haar eigen leven gaat beginnen, zonder de problemen van haar moeder.
Geeft de titel perfect een strekking weer van het verhaal? Nee de titel geeft niet perfect een strekking weer van het verhaal want het woord Klaproos komt één keer voor in het verhaal wanneer Jossie en Noor samen een wandeling maken en langs een oud spoor lopen en ze zien daar klaprozen. Dan denkt Noor terug aan de tijd dat Las haar vroeger vertelde dat uit klaprozenmelk opium word gehaald en daarvan word weer heroïne gemaakt. Het boek had misschien beter een titel gehad zoals Verslaafd. Omdat het hele verhaal gaat over hoe Noor omgaat met haar verslaafde moeder en stiefvader. Dan was het misschien duidelijker waar het verhaal over zou gaan.
Is er spanning in het verhaal? Nee er is niet echt spanning in het verhaal, er gebeuren geen spannende dingen in het verhaal zelf. Wel zijn bepaalde stukjes een beetje spannend doordat je niet weet wat er gaat gebeuren. Zoals wanneer Noor een afspraak heeft gemaakt met haar moeder en haar moeder komt de afspraak niet na. Je weet dan niet wat Noor gaat doen.
Kon ik me inleven in de personages? Ja ik kon me vooral inleven in Noor, ook al weet ik niet hoe het is om verslaafde ouders te hebben kan ik me voorstellen hoe ze zich voelt. Ze probeert echt om een band op te bouwen met haar moeder, maar dat gaat niet als het van een kant komt. Haar moeder zoekt alleen zelf contact als ze geld nodig heeft voor bijvoorbeeld drugs. Ik snap dan ook niet waarom Noor er nog niet klaar mee is, ze heeft zo veel geprobeerd maar het werkt allemaal niet. En door de problemen thuis is het ook moeilijk voor haar om van iemand te houden, dus ik zou me erg alleen voelen als Noor zijnde.
Is het verhaal makkelijk te lezen? Nee het boek is niet makkelijk te lezen, maar dat is niet per se iets slechts. Het was vooral moeilijk doordat je eerst een hoofdstuk leest in de tegenwoordige tijd en het volgende hoofdstuk is een flashback naar het verleden van Noor toen ze nog klein was. Wat wel fijn was en waardoor het makkelijk was te lezen is dat het alleen geschreven was vanuit het perspectief van Noor. Er stonden wel veel moeilijke woorden in het verhaal die ik niet kende maar ze waren niet altijd erg belangrijk om het te begrijpen, anders zocht ik ze gewoon op. Ik vond het wel fijn dat het boek niet al te makkelijk was want dan word het ook niet saai. Vaak vind ik boeken die heel makkelijk zijn te lezen op een gegeven moment saai worden.
Is dit boek het beste Nederlandstalige boek?
Ik vind dit boek zeker niet het beste Nederlandstalige boek ooit. Dat komt vooral omdat er niet echt spanning te vinden was in het verhaal en ik hou juist van spannende boeken. Ik had misschien eerst moeten lezen waarover het boek ging voordat ik eraan begon maar het was ook lastig aangezien de titel niks met het verhaal te maken had. Op de achterkant las ik dat het ging over Noor die een verslaafde moeder had. Ik had verwacht dat er wel meer dingen zouden gebeuren, spannende dingen. Maar eigenlijk las je alleen dat Noor bleef proberen een band te krijgen met haar moeder, en die deed er niks voor. Ook vond ik het boek niet echt fijn om te lezen doordat je een hoofdstuk in de tegenwoordige tijd las en het hoofdstuk daarna was een flashback. Dat was best wel verwarrend en daarom duurde het ook lang voordat ik het boek uit had. Wat ik wel erg goed vond aan dit boek was dat ik me heel erg kon inleven in de verschillende personages, want soms las je een verhaal over het verleden van de moeder van Noor en begreep je weer beter waarom ze is zoals ze is. Ik vond het ook wel eens leuk om een open einde te hebben bij een boek. Meestal lees ik boeken met een gesloten einde en dan weet je hoe het verhaal eindigt. Nu kon ik er mijn eigen draai aan geven.