De geschiedenis van het verbergen van berichten is al duizenden jaren oud. De Grieken maakten gebruik van met was bedekte houten planken om een bericht te schrijven. Het voordeel was dat deze schrijftabletten opnieuw gebruikt konden worden.
De Griekse schrijver Herodotus vertelt hoe Demeratos de Spartanen voor een aanval van de Perzische koning Xerxes wilde waarschuwen. Hij schraapte de was van de houten schrijftabletten en schreef het bericht over de aanvalsplannen van Xerxes rechtstreeks op het hout. Daarna liet hij er weer een gesmolten waslaag overheen lopen, waardoor de boodschap niet te lezen was.
Deze vorm van geheimschrift wordt steganografie genoemd, het verbergen van een bericht. Het begrip is afgeleid is van steganos en graphein. Steganos betekent ‘verborgen’ en graphein ‘schrijven’.
Een bekende vorm van steganografie is een bericht met onzichtbare inkt schrijven naast een onbeduidende tekst met zichtbare inkt. Dit gebeurt niet alleen in detectives, maar werd tot aan de Tweede Wereldoorlog veelvuldig gebruikt.
In 1941 onderschepte de Amerikaanse geheime dienst een brief van de Duitse ambassadeur naar Duitsland. Na een nauwgezette inspectie bleek een punt op de enveloppe in werkelijkheid een microfilm te zijn die belangrijke informatie bevatte. Het was de Duitse geheime dienst gelukt om een A4-tje volledig leesbaar te verkleinen tot een punt.
Een moderne toepassing van steganografie zijn de markeringen in de vorm van “gele puntjes” op een print. Met het blote oog zijn ze nauwelijks waar te nemen. Ze bevatten de informatie over de datum, de tijd en het serienummer van de printer waarmee geprint is. Fabrikanten van printers passen deze techniek toe op verzoek van overheden om te kunnen achterhalen waar een print vandaan komt.
Steganografie is door de eeuwen heen gebruikt als een methode om de informatie te verbergen in een ogenschijnlijk onbelangrijk bericht. Het grote voordeel van steganografie is dat het bestaan van het geheime bericht verborgen is. Anderen weten niet van het bestaan. Het nadeel is dat de ontvanger vooraf geïnformeerd moet worden over het bestaan van geheime berichten en op welke wijze zij verborgen zijn. Als deze informatie bekend wordt dan is de bericht eenvoudig te lezen. Om dit te voorkomen worden steganografische methode gecombineerd met versleutelingstechnieken.