Enigma - 3

Naast de Enigma, die vooral gebruikt werd door het leger in het veld, werd voor de communicatie tussen Hitler en zijn generaals de Lorenz SZ40 gebruikt. De Lorenz genereerde codesleutels waarmee de communicatie op hoog niveau versleuteld werd. Elke letter werd vercijferd door haar in vijf bits (in totaal worden 32 karakters gebruikt) te splitsen en die bits door middel van een XOR-operatie te versleutelen. Op het principe van een XOR-versleuteling komen we later in deze module terug.

In Bletchley Park hield men zich ook bezig met breken van de Lorenzvercijfering. Al snel werd duidelijk dat het ontcijferen geautomatiseerd moest worden. De Bombe die gebruikt werd om de code van de Enigma te breken, was niet flexibel genoeg om het Lorenzversleuteling te verwerken.
Daartoe werd in 1943 een project gestart om een machine te bouwen die dat werk kon verrichten, de Colossus. De machine bestond uit 1500 elektronenbuizen die aanzienlijk sneller waren dan de trage elektromagnetische relais in de Bombe. Het belangrijkste verschil met de Bombe was dat de Colossus geprogrammeerd kon worden. Dat maakt dat de Colossus beschouwd kan worden als de eerste moderne computer.
Begin 1944 was de eerste versie, de Mark I, operationeel.