Hoewel Barry Boehm niet zulke mooie oneliners heeft gebruikt wordt zijn wet (1979) wel als het begin van de bewustwording omtrent software testen gezien.
Nu 40 jaar later is er welliswaar veel veranderd en is men bewuster gaan testen maar komen nog ook nog steeds dezelfde fouten voor:
- Testen (deels) schrappen door gebrek aan tijd.
- Te laat in het proces testen.
- Alleen de logische situaties testen.
- De gebruikers vergeten in de test, we voldoen aan alle specificaties).
Letterlijk zegt de wet van Boehm dat de herstelkosten van een fout exponentieel toenemen naarmate deze later in het ontwikkelproces worden ontdekt.
In de praktijk betekent het dat het bezuinigen op testen uiteindelijk geen besparing op zal leveren maar alleen maar meer kosten en meer vertraging (en vaak ook nog frustratie van over moeten doen).