Discussies over wat aanstootgevend of pornografisch is, gaan in onze tijd vrijwel altijd over tv-beelden of foto's op internet. In de 17de eeuw werden vergelijkbare discussies gevoerd, maar dan over liedjes. In de Gouden Eeuw werd namelijk veel gezongen, vooral over liefde. Wat wel en niet door de beugel kon verschoof in de tijd. Was men begin 17de eeuw liberaal, aan het eind van die eeuw groeide het verzet tegen ‘ontuchtige liedjes’ die de jeugd, ‘die meest tot geile en onbeschofte dartelheden genegen is’, bedierven. Lees de volgende gedichtjes van Bredero maar eens:
Hij deed mijn hemd omhoog en zeide: ‘Lief gedoog dat uw schoonheid zich ten toon leit voor mijn oog.’
Ik was ermee tevreden, hij droeg mij op het bed en zag mijn naakte leden mooi, poezel, blank en net.
Hij voelde met zijn hand mijn lijf aan alle kant en hij maakte dat ik raakte in de brand.
Toen ging hij zoetjes boren, van onder in mijn buik, een ding gelijk een horen, de droelie [duivel], dat was puik.
Het ging ik weet niet hoe, ik werd dat spel niet moe. Op het leste kreeg ik het beste ook nog toe.
'Vogue' van Madonna https://youtu.be/lTaXtWWR16A