Waar het artikel over gaat? Voorzichtig zetten ziekenhuizen en andere zorgorganisaties in de zorgsector de eerste stappen in het gebruik van big data. Dat proces bestaat uit verschillende fasen. Welke gegevens worden er gegenereerd? Wat is gemakkelijk te ontsluiten en wat niet? Hoe kun je die data het beste analyseren en met welk doel doe je dat? En, tenslotte, hoe vertaal je dat naar toepassingen waarvan zowel de ‘klant’ (patiënt, cliënt) als de medewerkers en organisatie profiteren?
Wat het standpunt in het artikel is?
Digitalisering van de zorg sector.
Wat is jouw mening over dit standpunt is?
Voor de inhoud van de dossiers vind ik het handig, zit je ook niet met al die losse papieren maar heb je alles gewoon in één bestand. Zolang de technologie maar niet doorslaat want ik vind goed sociaal contact met de mensen wel belangrijk.
Hoe verhoudt zich dat ten opzichte van de landelijke discussie?
‘Nederland loopt voorop in Europa met digitalisering van de zorg. De hoge digitalisatiegraad van patiëntgegevens in EPD’s maakt eigen regie van patiënten voor Nederlandse zorgorganisaties een uitdaging én een prioriteit. Dat blijkt uit een rapport van HIMSS Europa.
Patiëntdata en hoe je daar mee om moet gaan, staan hoog op de prioriteitenlijst van Nederlandse zorgorganisaties, aldus het rapport. Verreweg de belangrijkste kwestie voor de komende twee tot drie jaar in Nederland is het uitwisselen van digitale patiëntgegevens en medische gegevens met externe organisaties. Dit is volgens HIMMS Europa logisch in het licht van de toenemende discussie in politiek, samenleving en zorgsector over de noodzaak tot betere uitwisseling en bescherming van patiënt- en medische gegevens.’
Welke ethische aspecten herken je aan dit standpunt?
Dat staat niet in dit artikel gemeld.