Zojuist heb je gekeken naar een fragment van een gesprek tussen twee mannen en een vrouw. Daarin komt sterk naar voren dat de vrouw zich passief opstelt en de mannen haar in het gesprek onderbreken. Natuurlijk is dit wat overdreven, want het is in scène gezet.
Echter, uit onderzoek is gebleken dat er wel degelijk verschillen zijn tussen hoe mannen en vrouwen zich gedragen in een gesprek (verbaal en non-verbaal).
De verschillen:
De man onderbreekt de vrouw veel vaker dan omgekeerd.
De man overlapt veel vaker dan de vrouw wanneer zij aan het woord is dan omgekeerd.
De man reageert trager op de vragen van vrouwen en geven vaker een ‘minimaal antwoord’ als mmm.
Er wordt veel vaker doorgegaan op gespreksonderwerpen die de man aandraagt dan op die welke de vrouw aandraagt.
Vrouwen laten veel vaker dan mannen blijken dat ze naar hun gesprekspartner luisteren en het met hem eens zij door korte toevoegingen als ja, wat leuk, gespreksondersteunende hmmm’s en non-verbaal gedrag als knikken, hem aankijken en glimlachen.
Vrouwen stellen veel meer vragen dan mannen.
Tijdens vergaderingen komen mannen over het algemeen veel vaker aan het woord dan vrouwen en als ze spreken, spreken ze bovendien langer.
Bewustwording van deze verschillen kan zorgen voor beter begrip voor het andere geslacht en kan ervoor zorgen dat genderverschillen in gesprekken worden weggelaten.
Sommigen vinden dat mannen zich maar aan de vrouwen moeten aanpassen, anderen dat het omgekeerde moet gebeuren en weer anderen dat beide seksen naar elkaar toe moeten groeien.