Dishoek

Duingebied

Dishoek is een Nederlandse kustplaats, op het eiland Walcheren. Bij Dishoek vinden we het duinzandlandschap terug, in het duingebied. Duinen dienen er hoofdzakelijk voor om ons achterliggende land te beschermen tegen de zee (voor overstromingen), maar duinen kunnen ook nog voor (meerdere) andere dingen gebruikt worden, zoals bijvoorbeeld het winnen van drinkwater, of ze worden gebruikt als natuurreservaat.

Er is onderscheid te maken in twee soorten duinen: de jonge duinen en de oude duinen. De oude duinen zijn de ‘lage’ duinen achter de jonge ‘hoge’ duinen. Vroeger waren de duinen lager dan tegenwoordig. Dit kun je vandaag de dag nog in het landschap zien: als je van Dishoek de duinen overgaat richting het strand (dus van het land naar de zee loopt) loop je eerst over een lage duin (de oude duin van vroeger) en daarna over de hoge duin (de duin van nu).

 

De duinen van Dishoek zijn grotendeels bedekt met een groene plant, dit heet helmgras (duingras). Deze plant wordt op de duin geplant om ervoor te zorgen dat het zand vast blijft liggen op de duin en niet door de wind overwaait het land in, zo ontstaan er van die hoge duinen zoals we die in Dishoek kennen op het strand.

 

In de duinen van Dishoek werd ook water gewonnen in de duinen, je vindt er ook een zogenaamde ‘waterwingebied’. We kunnen van zout oppervlaktewater, drinkwater maken door het oppervlaktewater aan de bovenkant van de duinen te laten infiltreren en door het er vervolgens aan de onderkant er weer uit te halen, de duin werkt dan als een soort van filter, waardoor het water schoner wordt. Dit noemen we kunstmatige infiltratie. Dit gebeurde vroeger op grotere schaal dan tegenwoordig, omdat de rotzooi/viezigheid van het oppervlaktewater na filtering in de duinen achterblijft. Momenteel zorgt deze manier van ‘drinkwaterwinning’ nog maar voor 1% van ons drinkwater. Het pompstation, waar het water na filtering weer werd opgepompt in Dishoek wordt nu niet meer gebruikt.  Tegenwoordig kunnen toeristen het ‘pompstation huisje’ huren tijdens hun vakantie in Dishoek, het pompstation huisje wordt dus gebruikt als vakantiehuis voor toeristen.

Strand

Eenmaal over de duin heen ben je op het strand aangekomen. Het strand van Dishoek staat over het algemeen bekend als een mooi en schoon strand. In 2003 en 2004 won het strand van Dishoek de landelijke titel ‘Het Schoonste Strand van Nederland’, ook heeft het strand van Dishoek in 2017 voor de 23e keer de internationale ‘Blauwe Vlag’ milieuonderscheiding gekregen.

Op het strand van Dishoek vinden we veel fysisch aardrijkskundig gerelateerde verschijnselen terug, denk hierbij aan natuurverschijnselen, maar ook aan landschappen, het weer, flora en fauna enzovoorts.

Het zand wat we op het strand van Dishoek vinden, is aangevoerd vanuit de zee. Bij elke golfslag vanuit de zee die aanspoelt op het strand komt er al zand bij en gaat er een beetje zand weg. Het aanspoelen van (nieuw) zand door de zee op het strand noem je sedimentatie en het wegnemen van zand op het strand door de zee noem je erosie. Dit kun je zelf ook proberen op het strand: Als je met blote voeten bij de grens tussen het strand en de zee gaat staan, waar de golf overheen komt en zich daarna terugtrekt, voel je bij de ‘splash’ van de golf licht zand over je heen komen, zand wordt afgezet (sedimentatie) en als de golf zich terugtrekt (backwash) voel je het terugtrekkende water het zand onder je voeten meenemen (erosie). Als het stormt dan wordt er veel meer zand weggeslagen (geërodeerd) dan normaal, de kracht van de golf is dan ook veel groter als normaal.

Op het strand van Dishoek komen jaarlijks (voornamelijk in de zomer) vele toeristen uit binnen- en buitenland. Wanneer het mooi weer is in de zomer zit het strand van Dishoek zo vol, hierdoor kan het strand zomaar vervuild raken. Gelukkig wordt het strand elke dag schoongemaakt, waardoor de schoonheid van het strand behouden blijft. Door de komst van (meer) toeristen wordt zowel het strand van Dishoek, als het ‘badplaatsje’ Dishoek steeds bekender onder de mensen.

Toerisme

Het is goed te merken dat het dorp Dishoek te maken heeft met de komst van steeds meer toeristen. In 2010 is pas geleden nog een nieuw hotel gemaakt die plaats maakt voor 590 toeristen. Vandaag de dag ligt het dorp Dishoek, dat zelf maar ongeveer 400 inwoners kenmerkt, op de schop: er wordt gewerkt aan grotere parkeerplaatsen en er komt meer nieuwbouw in het dorp, voornamelijk accommodaties voor toeristen. Langzaamaan groeit het dorp uit van een klein Zeeuws dorp tot een (grotendeels) toeristisch dorp.  De oorspronkelijke bewoners van het dorp zijn niet altijd blij met de komst van alle toeristen: ‘’Door de komst van nieuwbouw voor de toeristen trekt dit meer toeristen naar het dorp dan dat goed is voor de veiligheid’’, aldus sommige oorspronkelijke inwoners van het dorp. Toerisme kent voor- en nadelen. Het toerisme is één van de snelst groeiende economische sectoren en is een enorme inkomstenbron voor een land of een bepaald gebied. Het levert daarbij ook werkgelegenheid op, toeristen geven (over het algemeen) veel geld uit op vakantie. Veel mensen die werk hebben in Dishoek hebben dit te danken aan de komst van de toeristen, bijvoorbeeld de medewerker van de souvenirwinkel of supermarkt in Dishoek. Een nadeel hierbij is dat dit werk maar seizoensgebonden is, in de winter zijn er namelijk weinig toeristen in Dishoek en dan is de souvenirwinkel/supermarkt gesloten. Op economisch gebied is de komst van toeristen gunstig voor Dishoek, maar op sociaal en fysisch vlak kent de komst van toeristen ook nadelen: zo verdwijnt het oude karakteristieke karakter van het dorp Dishoek (hoe het vroeger was) en krijgt het milieu ook een stevige opdonder: Toeristen laten veel afval achter, toeristen komen vaak naar Dishoek met de auto, wat slecht is voor het milieu omdat een auto veel uitlaatgassen uitlaat, waardoor er veel CO2 in de lucht komt, en om alle toeristen een dak boven het hoofd te bieden wordt soms ruimte van de natuur gepakt om een bijvoorbeeld een nieuw hotel te bouwen.

Verdwijnt het strand bij Dishoek en Vlissingen? https://www.zeelandnet.nl/video/bekijk/video/4928/Verdwijnt_het_strand_bij_Dishoek_en_Vlissingen.html?setcookie=true

Helmgras, een fysisch-geografisch voorbeeld onderdeel van kustverdediging. Het helmgras houdt het zand vast, waardoor de duin stevig blijft en het zand niet het achterliggende land op gaat.