Dit is een voorbeeld van kenmerkend aspect 45: De verdeling van de wereld in twee ideologische blokken in de greep van een wapenwedloop en de daaruit voortvloeiende dreiging van een atoomoorlog.
Begin jaren '70 zat de Vietnamoorlog muurvast. De VS onder leiding van president Nixon zochten een uitweg. Die kregen ze doordat ook China op zoek was naar toenadering tot de VS. Daar was alle reden voor. Op dat moment verkeerde de Chinese regering internationaal in een isolement. Het communistische bewind van Mao Ze Dong was in conflict met de Sovjet-Unie. Ook in de VN had China geen vrienden: bij de oprichting van de VN in 1949 was de plaats van China in de Veiligheidsraad ingenomen door de verdreven nationalistische regering van Taiwan, die door Mao niet werd erkend.
In het geheim ontmoette Nixons minister van buitenlandse zaken Henry Kissinger de Chinese premier Zhou Enlai. Er werd een deal gesloten die inhield dat de VS zouden toestaan dat de permanente zetel van China in de Veiligheidsraad van de VN werd overgedragen aan de communistische Volksrepubliek van Mao Zedong. De betekenis van deze overeenkomst voor China was zeer groot: voortaan zou China het vetorecht kunnen uitoefenen, net als de andere permanente leden de VS, de Sovjet-Unie, Groot-Brittannië en Frankrijk. Het internationale isolement van de Volksrepubliek China zou hiermee zijn opgeheven: geen land kon meer om China heen.
Voor de VS betekende deze afspraak dat er zicht kwam op een doorbraak in de uitzichtloze Vietnamoorlog. Als China zou meewerken aan een diplomatieke oplossing, kon wellicht een doorbraak worden bereikt in de zeer moeizaam verlopende onderhandelingen tussen Noord- en Zuid-Vietnam. China was immers één van de steunpilaren van het Noord-Vietnamese bewind. De VS konden nu ook de Sovjet-Unie en China tegen elkaar uitspelen om Noord-Vietnam onder druk te zetten. Deze driehoeksdiplomatie zou uiteindelijk meewerken aan de beëindiging van het meest traumatische conflict waaraan de VS ooit heeft deelgenomen.
De versoepeling van de betrekkingen werd voor het eerst zichtbaar voor de wereld toen China de Amerikaanse Olympische tafeltennisploeg uitnodigde voor een bezoek aan de Volksrepubliek in april 1971. Voor het eerst sinds de communistische revolutie zouden westerlingen toegang krijgen tot China. Al snel werd gesproken van "pingpongdiplomatie". Het bezoek werd een groot succes, de Amerikanen werden hartelijk en gastvrij ontvangen.
President Nixon werd officieel uitgenodigd voor een bezoek aan de Volksrepubliek en een ontmoeting met Mao in 1972. Dit bezoek, dat natuurlijk al was voorbereid door de stille diplomatie van Kissinger, werd overal erkend als een enorm diplomatiek succes voor president Nixon. Er is zelfs een opera over gemaakt: Nixon in China.
Het bezoek van Nixon is een voorbeeld van de manier waarop de leidende machten tijdens de Koude Oorlog internationale politiek bedreven, met op de achtergrond steeds de dreiging van een nucleair conflict.