Politieke dimensie

In dit hoofdstuk wordt er antwoord gegeven op welke wijzen de politieke verhoudingen, op verschillende schaalniveaus, invloed hebben op het conflict.

2.2.1 Opkomst van Boko Haram

in 1809 werd het Sokoto kalifaat opgericht . Nadat Nigeria in 1903 onder de controle van de Engelsen viel, verloor het kalifaat veel macht. In die tijd wilden veel van de moslims niet naar scholen die westerse ideeën verkondigden (BBC, 2016). Vanuit het idee dat jongeren niet naar de westerse scholen wilden, bouwde de geestelijke Mohammed Yusuf in 2002 een complex. In dit complex, dat gevestigd was in Maiduguri, was een islamitische school en een moskee. Veel arme families uit Nigeria en buurlanden kwamen hier naar toe om hun kinderen op school te doen. Dit is een voorbeeld van “nationbuilding” er wordt door middel van onderwijs een gemeenschappelijk gedachtengoed gecreëerd. Yusuf zijn doel was alleen niet educatie op een islamitische manier geven maar hij had ook een politieke agenda. Hij wilde namelijk ook een islamitische staat stichten. Het ontstaan van een islamitische staat komt ook overeen met de theorie van Friedrich Ratzel, “jonge staten groeien, oude staten verschrompelen”. Dit politieke doel liet hij ook naar voren komen in het complex tijdens de lessen en gebeden (BBC, 2016).

 

2.2.2 Ontevredenheid en ongelijkheid

Sinds 1958 kent Nigeria algemeen stemrecht en mag iedereen boven de 18 jaar stemmen (Mwalimu, 2007, pp. 6-7). Nigeria heeft is een federale staat wat inhoudt dat de soevereiniteit tussen de deelstaten en de centrale overheid wordt gedeeld (De Blij, Muller, & Nijman, 2014). De huidige president van Nigeria is Muhammadu Buhari.

 

In 1999 werd voor het eerst sinds 1983 een door het volk gekozen president als leider van het land gekozen. Door de vele problemen in het land zoals grote verschillen tussen arm en rijk, vele verschillende culturen en verschillende godsdiensten maar vooral door het gebrek aan betrokkenheid van de overheid in het noorden, wilden al snel veel noordelijke provincies, waar een moslimmeerderheid is, de Sharia invoeren (De Blij et al., 2014).

 

Voor 1983, namelijk al in 1966 ontstond er een burgeroorlog (de Biafraanse oorlog) in het zuidoosten van Nigeria. De aanleiding hiervoor was heel divers: geloof, historie, etnische afkomst. Na afloop van de burgeroorlog zijn verschillende machtsverhoudingen in Nigeria veranderd. Deze factoren worden dieper uitgelicht in het hoofdstuk over de sociaal-culturele dimensie.

 

Doordat er in het noordoosten van Nigeria relatief weinig geld is, is de regio niet heel erg interessant voor de Nigeriaanse overheid. Meer informatie over de oorzaak van de economische ongelijkheid in  Nigeria is te lezen in het hoofdstuk: economische dimensie. Want wanneer er wordt gekeken naar de middelen die de overheid heeft dan zouden ze meer tegen Boko Haram kunnen doen, het land heeft een groot leger van ongeveer 100.000 mensen en het zuiden van Nigeria is relatief rijk vergeleken met de rest van Afrika. Doordat de regering niet duidelijk ingrijpt ontstaat er een centrifugale kracht en voelen de mensen in de noordoostelijke regio zich in de steek gelaten door de regering. Door de centripetale krachten die de bevolking ervaart ontstaat er meer sympathie voor de politieke opvatting van Boko Haram (Heijink, 2015).

 

Het geweld van Boko Haram vond ook plaats buiten Nigeria. Buurlanden Niger, Kameroen en Tsjaad werden ook getroffen door het gewelddadige terrorisme. Als reactie op het letterlijk en figuurlijk grensoverschrijdende geweld van Boko Haram ontstond er een West-Afrikaanse coalitie waar de betrokken landen samen gingen werken om militaire aanvallen tegen Boko Haram (Rakotomalala, 2015) uit te voeren.

 

2.2.3 Ontvoeringen en aanslagen

In Chibok, een klein dorpje ten zuiden van Maiduguri, werden in 2014 276 meisjes uit een school ontvoerd. De reden achter deze ontvoeringen was dat Boko Haram hiermee een middel had om te onderhandelen met de overheid. Ook trouwden veel strijders met de jonge meisjes en sommige meisjes kregen zelfs baby’s. Een groot deel van de meisjes is vrijgelaten in ruil voor leden van Boko Haram die gevangen waren genomen, een ander deel word nog gegijzeld. Ook heeft een deel van de meisjes zich aangesloten bij Boko Haram of durven niet meer terug naar hun families (Fox News, 2014). Met deze actie kreeg Boko Haram veel internationale aandacht. De regering en het leger werden betiteld met de termen ongeïnteresseerd, zwak en ongeloofwaardig. Daarnaast werd er ook beweerd dat leden van Boko Haram zijn geïnfiltreerd in het leger. Door deze onzekerheid is de roep van de Nigeriaanse bevolking om ingrijpen door de VN steeds groter en begrijpelijker (De Volkskrant, 2014). Ook beroemdheden grepen in; veel bekende en beroemde mensen plaatsten een foto van zichzelf met de hashtag #bringbackourgirls. Door al deze aandacht kwam de overheid van Nigeria meer en meer onder druk te staan om de meisjes terug te krijgen. Door alle druk van buitenaf is de regering in sommige gevallen akkoord gegaan met een uitwisseling tussen gevangen Boko Haram strijders en de ontvoerde meisjes (Mirror, 2017).

 

De leden plegen ook aanslagen op traditionele moslim leiders, zoals in 2014 toen Alhaji Idrissa Timta werd doodgeschoten. Dit gebeurde omdat de leden van Boko Haram vinden dat de traditionele moslim leiders te verbonden zijn met de (naar hun mening te westerse) regering (Threat Matrix, 2014) .

 

De president heeft naast de Afrikaanse bondgenoten, ook de G7 om hulp gevraagd en gekregen (De Volkskrant, 2014). Landen als de Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk uit de G7 hebben toegezegd om Nigeria te helpen. Dit zal in de vorm van het trainen van militairen zijn en het delen van informatie (Amnesty International, 2015).

Verder wordt er via een humanitair fonds 13,4 miljoen dollar beschikbaar gesteld om de kinderen die in het noordoosten van Nigeria wonen uit de verschrikkelijke situaties waarin zij nu zitten, te  verlossen. Naar schatting zijn er 8.5 miljoen mensen die levensreddende hulp nodig hebben in deze regio (Maina, 2017).

Kortom: door de grote regionale ongelijkheid en het niet/ telaat ingrijpen van de overheid heeft Boko Haram zich tot een goed georganiseerde organisatie kunnen ontwikkelen. Nu heeft de overheid moeite om Boko Haram te kunnen aanpakken en heeft de overheid ook moeite om eenheid en vertrouwen te kunnen krijgen onder haar bevolking.