Wat is de Wetenschappelijke Revolutie?

 

Europeanen baseerden vanouds hun kennis van de wereld op de Bijbel en andere eeuwenoude teksten. In de 17e eeuw gingen wetenschappers inzien dat ze alleen juiste kennis verkregen door observeren, experimenteren en logisch redeneren. Dat had ook enorme praktische gevolgen.

 

Newton

Isaac Newton (1646-1723) vertelde later dat hij aan het denken was gezet toen hij in de tuin van zijn moeder een appel uit een boom zag vallen. Waarom viel de appel op de aarde, en de maan niet? De Griekse filosoof Aristoteles had geschreven dat alleen aardse voorwerpen vallen. Ze werden naar het midden van de aarde getrokken, omdat dat hun natuurlijke plaats was. En omdat Aristoteles het zei, was het eeuwenlang geloofd. Maar Newton bewees dat het kwam door de natuurwet van de zwaartekracht. Alle voorwerpen trekken elkaar aan. Hoe groter de massa, hoe meer de zwaartekracht. Daardoor valt de appel naar de veel grotere aarde. de aarde trekt ook de maan aan, maar die valt door zijn snelheid en zijn afstand niet op de aarde, maar draait erom heen. Door dezelfde oorzaak draait de aarde om de zon, terwijl de aantrekkingskracht van de maan op aarde eb en vloed veroorzaakt. Newton maakte ook wiskundige formules waarmee hij de snelheid en richting van bewegingen kon beschrijven en voorspellen.

 

 

Een nieuwe manier van denken

In de 17e eeuw ontstond er een nieuwe manier van denken: de Wetenschappelijke Revolutie. Eeuwenlang waren de bijbel en andere oude teksten zoals van Aristoteles onaantastbaar geweest. Zoals het daar stond, zo was het. Dat kon niet betwijfeld worden. Maar nu deden wetenschappers dat toch. Ze vertrouwden liever op eigen waarnemingen, proeven en logische redeneringen. In de wiskunde, de natuurkunde en de sterrenkunde leidde dat tot de ene ontdekking na de andere. De wetenschappelijke Revolutie was rond 1600 begonnen. Zo bouwden Galileo Galilei toen telescopen waarmee hij bewees dat de aarde om de zon draait, en niet andersom. Copernicus had dat 60 jaar eerder al beweerd. Maar dat was afgedaan als een rare gedachte. Daarom had de kerk zich er niet druk over gemaakt. Nu deed ze dat wel. Een kerkelijke rechtbank dwong Galileo te erkennen dat de aarde toch het stilstaande middelpunt van het heelal was. Maar de wetenschappelijke revolutie was niet te stoppen.