Stap 2

Bondgenootschappen
Uit wantrouwen en bezorgdheid over elkaars militaire versterking zochten de landen steun en richtten ze militaire bondgenootschappen op.

Vlak voor de Grote Oorlog vormden de Dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije, het Duitse Rijk en Italië samen de ‘Centrale Mogendheden’ of ‘Centralen’. Na het aanbreken van de oorlog sloten het Ottomaanse Rijk en Bulgarije zich hierbij aan.










 

De tegenstanders van het machtige Duitse Rijk vormden in 1907 een alliantie onder de naam ‘Triple Entente’. Deelnemers aan die alliantie waren het Britse Rijk, Frankrijk en het Russische Rijk. In 1915 liep Italië over van de Centralen naar de Triple Entente. Montenegro en Servië sloten zich aan bij het Russische Rijk. Hun inwoners voelden zich het meeste bij de Russen thuis, omdat ze tot dezelfde taalgroep (Slavische talen) behoorden.

De kern van elk militaire bondgenootschap is de afspraak dat een aanval op één van de leden een aanval is op allen. Wordt een deelnemer van een bondgenootschap aangevallen, dan zijn de anderen verplicht om hulp te bieden. De beide bondgenootschappen waren op de hoogte van elkaars afspraken. De spanningen in Europa werden veroorzaakt door de strijd om de koloniën of overzeese gebiedsdelen. Alle grootmachten in Europa zochten afzetmarkten voor hun producten en leveranciers van grondstoffen. Duitsland probeerde in die periode zich als een wereldmacht te laten gelden en daar werden verschillende Europese machten nerveus van. De situatie was behoorlijk explosief en het wachten was op iemand die de lont in het kruitvat zou steken . . . .

Vraag:
Volgens velen was de oorlog nooit een Grote Oorlog geworden zonder de verschillende bondgenootschappen. Kun je bedenken waar die redenering vandaan komt?