Werkwoord

Het zelfstandig werkwoord is simpelweg het belangrijkste werkwoord van de zin.
Als een zin meer dan één werkwoord heeft, is één daarvan een hulpwerkwoord en de ander een koppelwerkwoord of zelfstandig werkwoord.

Werkwoorden zijn woorden die aangeven wat er gebeurt of wat iets of iemand doet.
Voorbeelden:

• Hij fietst hard om op tijd te komen.
• De televisie staat de hele dag aan.

Werkwoorden geven ook aan in welke tijd de zin staat.
Voorbeelden:

• Tegenwoordige tijd:  Jeremy werkt aan zijn werkstuk.
• Verleden tijd:  Jeremy werkte aan zijn werkstuk.
• Toekomende tijd:  Jeremy zal aan zijn werkstuk gaan werken.

Werkwoordsvormen
Een werkwoord kan de volgende vormen hebben:

• hele werkwoord of infinitief (inf): lopen
• persoonsvorm tegenwoordige tijd (pvtt): (ik) loop, (ze) loopt, (jullie) lopen
• persoonsvorm verleden tijd (pvvt): liep, liepen
• voltooid deelwoord (vd): gelopen
• onvoltooid deelwoord (od): lopend

Koppelwerkwoorden zijn werkwoorden die een naamwoordelijk gezegde helpen vormen.
De koppelwerkwoorden zijn: zijn, worden, heten, blijven, schijnen, lijken en blijken.
Voorbeelden:

• Hij blijft leraar.
• Hij is bang.
• Hij wordt oud.

Hulpwerkwoorden helpen een werkwoordelijk of naamwoordelijk gezegde vormen.
Hulpwerkwoorden van tijd: hebben, zijn en zullen.
Voorbeelden:

• Hij zal morgen komen.
• Hij heeft het al gekocht.
• Zij is al geholpen.

Hulpwerkwoorden van de lijdende vorm: worden en zijn.
Voorbeelden:

• Je wordt door hen bedrogen.
• Mijn fiets is gemaakt door Bert.

Overige hulpwerkwoorden: kunnen, mogen, moeten, willen, laten enz.
Voorbeelden:

• Ik wil wel bellen.
• Ik kan niet zingen.
• Zij moet hem vragen.