Boek 3: Het achterhuis

Anne Frank: Het Achterhuis.                                                   Aantal sterren:       ****

 

Voor het vak Nederlands heb ik het boek “Het Achterhuis” gelezen, geschreven door Anne Frank. Het boek gaat over het leven van Anne tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het Joodse gezin Frank bestaat uit vader Otto, moeder Edith en de twee zussen Margot en Anne. Het gezin vlucht in 1933 uit Duitsland naar Nederland. Anne komt terecht op de kleuterschool. In 1940 bezetten de Duitsers Nederland. Hierdoor komen de Joden in Nederland in gevaar. De familie Frank luistert niet naar de oproep van Hitler om zich te melden en besluiten onder te duiken in het Achterhuis. Hier wonen ze samen met de familie Daan en de heer Van Dussel. Anne heeft tot op dat moment geen enkel besef gehad dat haar familie in gevaar is.

In het begin vindt Anne het allemaal wel spannend, maar al snel blijkt dat ze het steeds vreselijker gaat vinden. Er wonen teveel mensen in een te kleine ruimte. Ze krijgt in 1942 voor haar verjaardag een dagboek welke ze Kitty noemt. Hierin schrijft ze, in briefvorm gericht aan Kitty, over de relatie tussen haar en de andere bewoners, wat haar bezighoudt, haar liefde voor Peter (zoon van de familie Daan) en natuurlijk over de oorlog en de honger. Ze hoopt dat haar dagboek na de oorlog uitgegeven gaat worden. Via de radio, waar ze ’s avonds naar luisteren, horen ze berichten over de oorlog. Met haar vader Otto heeft ze een hechte relatie. Ze begrijpen elkaar. Anne heeft het idee dat haar moeder Edith en haar zus Margot haar niet begrijpen.

Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen en alle bewoners worden gearresteerd. Anne en Margot worden gedeporteerd naar een Russisch kamp waar ze twee maanden voor de bevrijding overlijden aan tyfus. Anne is vijftien jaar oud geworden. Otto Frank is de enige overlevende uit het concentratiekamp.

Voordat ik aan het boek Het Achterhuis begon, had ik al veel gehoord over het verhaal rondom Anne Frank. Ik heb het dan over het feitelijke gebeurtenissen rondom haar onderduiken. Met het Hooghuis Heesch zijn wij in Amsterdam geweest om het Achterhuis te bezoeken, waardoor ik een goed beeld kon vormen over haar verblijfplaats tijdens het verhaal. Ik kan me goed in Anne inleven. Niet qua tijd of omgeving, maar wel hoe het moet zijn als je twee jaar lang met dezelfde mensen gedwongen zit opgesloten in een relatief kleine ruimte. Mensen die jezelf niet uitgekozen hebt en waar je dus ook geen band mee hebt. Ik vind het heel erg goed dat Anne zich, via haar dagboek, zo goed kan uiten. Het ouderwetse taalgebruik is soms lastig. Ik vond het een triest, meeslepend, spannend waargebeurd verhaal. Ik zou het boek verplicht door iedereen laten lezen op school. Zodat niemand dit verhaal ooit vergeet!