De Reformatie

Kenmerkend Aspect:  de splitsing van de kerk in West-Europa.

Als gevolg van de hernieuwde belangstelling voor de klassieke oudheid ging men ook de oudst bekende bijbelversie in de oorspronkelijke taal lezen, het Grieks. Als gevolg hiervan kwam men tot de ontdekking dat wat er door de Rooms-Katholieke priesters werd verteld niet altijd overeenkwam met hetgeen in de oorspronkelijke bijbel stond. Er ontstonden steeds meer kritiek op de Rooms Katholiek kerk, niet alleen op wat er verteld maar ook op het leven in weelde en de uitspattingen van de Rooms Katholieke geestelijken.

Erasmus was degene die in zijn boek "Lof der zotheid" deze kritiek had opgeschreven om te proberen hierin verandering te brengen. Onder druk van de Rooms Katholieke kerk moest hij zijn woorden terugnemen, omdat hij anders uit de kerk gestoten zou worden. Na hem volgden Luther en Calvijn die uiteindelijk met hun kritiek voor een splitsing binnen de kerk hebben gezorgd.

Zowel Erasmus als Luther leefden in de gebieden die onder gezag stonden van Karel V. Karel V was een zeer vroom man en accepteerde geen ander geloof in zijn landen dan het Rooms Katholieke. Hij liet de afvalligen (Ketters) streng vervolgen.

 

De belangrijkste personen die bij dit kenmerkend aspect horen zijn:

Erasmus van Rotterdam. Hij was een Rooms Katholiek priester en humanist

Martin Luther. Hij was een Rooms Katholieke geestelijke

Johannes Calvijn. doctor in de rechten

Karel V, keizer van het Habsburgse rijk

 

Maarten Luther

Johannes Calvijn

Karel V, keizer van het Habsburgse rijk