boekverslag 7
Het begint op de begrafenis van Roos Berczy die aan een zonnesteek is overleden. Roos heeft alles aan Leonie nagelaten op de voorwaarde dat Leonie er alles aan moet doen om haar poezen te verzorgen op hun oude vertrouwde plaats, dus in het huis van Roos. De notaris vertelt Leonie dan dat ze het beste er helemaal als Roos uit kan gaan zien. Leonie doet dit dus ook. Na ongeveer een maand ziet ze er als roos uit. Na een poosje komt ze in aanraking met Freek, een vriend van Roos die ze nog niet kende. Freek denkt echter dat Roos geen natuurlijke dood is gestorven; hij denkt dat ze is vermoord. Dus gaan ze samen op onderzoek uit en zo komt Leonie steeds meer dingen over Roos te weten waar ze nooit van had kunnen dromen. Zo komt ze er bijvoorbeeld achter dat ze in een sm-club zat en dat ze Freek daar van kent. Als later blijkt dat Roos echt vermoord is, is Leonie ook haar leven niet meer zeker. Een half jaar na Roos’ dood, probeert de dader Leonie ook te vermoorden, omdat ze denkt dat Leonie te veel weet en zich daarom als Roos kleed. De dader wisselt als Leonie aan het winkelen is een doosje champignons om met een doosje waar gif in zit. Als Leonie die avond de champignons eet, proeft ze meteen dat er iets niet klopt en belt Freek op om dat te zeggen. Freek belt meteen een ambulance en zo kunnen ze voorkomen dat Leonie ook sterft. In het ziekenhuis krijgt Leonie te horen dat ze de dader te pakken hebben, maar ze weet al meteen dat ze de verkeerde te pakken hebben. Ze besluit geen aangifte te doen, doordat Riet haar daarvan weet te weerhouden. Riet is een vriendin van Leonie die op het lab werkt waar Roos ook werkte. Riet zegt dat ze de dader gaat opzoeken om te vertellen dat Leonie niet weet wie ze is.
Personages
Leonie Kuyper: Zij is de hoofdpersoon van het verhaal. Haar beste vriendin, Roos Berczy, wordt vermoord. Leonie erft al haar bezittingen mits ze voor de drie poezen zorgt. Zodat het voor de poezen lijkt alsof Roos nog leeft. Leonie gaat daarom in Roos’ huis wonen en langzaam maar zeker kruipt ze in de huid van haar overleden vriendin. Ze kleedt zich zoals haar, loopt zoals haar, praat zoals haar enz. Ik denk dat ze dat in eerste instantie deed voor de katten, dat had ze belooft. Maar uiteindelijk gaat ze te ver. Ze mist haar beste vriendin en ze wil haar denk ik terug; en als ze zoals haar door het leven gaat, is het misschien net alsof ze er nog is.
Maar doordat Leonie eigenlijk als Roos door het leven gaat is ze zichzelf niet meer. Roos en Leonie zijn twee totaal verschillende types. Roos was erg met haar uiterlijk bezig: veel kleren, nepnagels, korsetten dragen voor een goede houding enz. Ook was ze volgens mij erg dominant en stond ze altijd in het middelpunt. Zo is Leonie niet. Het is moeilijk te zeggen hoe Leonie is, want in het boek identificeert ze zich totaal met Roos.
Roos Berczy: Zij was de beste vriendin van Leonie. Eerst dacht men dat Roos overleden was aan een zonnesteek. Later komt Leonie erachter dat Roos vermoord is. Roos en Leonie waren beste vriendinnen. Roos was ook erg gesteld op Leonie. Dat denk ik omdat veel vrienden van Roos later aan Leonie vertellen dat Roos het vaak over haar had. Toch vind ik het vreemd dat Leonie niet alles van haar wist. Bijvoorbeeld dat ze korsetten droeg om recht te lopen en dat ze aan SM deed. Als je elkaar zo goed kent en zo goed bevriend met elkaar bent, dan weet je dat toch van elkaar?
Freek Volbeda: Freek was een vriend van Roos. Roos deed met hem en nog wat andere mannen aan SM. Als Leonie na Roos’ dood Freek leert kennen worden ze goede vrienden. Freek helpt haar ook erachter te komen wie de moordenaar van Roos’ is.
Hij heeft een bouwbedrijf en is een wat simpelere man, dat merk je aan hoe hij praat. Maar in principe is dat wel grappig, want hij is juist erg lief en bezorgd. Volgens mij vindt hij Leonie ook wel leuk.
Perspectief
Het boek is beschreven vanuit de gedachtes van verschillende personen dit zorgt toch wel voor afwisseling en maakt het niet eentonig.
Structuur
Het boek bestaat uit 26 Hoofdstukken die alleen genummerd zijn en allemaal ongeveer even lang zijn. Elk hoofdstuk komt de hoofdpersoon wel wat meer te weten over haar vriendin Roos
Tijd
De verhaaltijd is dus ongeveer 5 maanden.
In deze roman is er sprake van een niet-continu tijdsverloop. De verhaaltijd is vijf maanden en niet over elke dag in die vijf maanden wordt geschreven. Maar je hebt het niet in de gaten als er een stuk tijd overgeslagen wordt.
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er zijn geen flashbacks of flash-forwards. Maar zoals ik al eerder zij zijn er wel terug verwijzingen
Ruimte
Met ruimte duid je de plaats aan waar een verhaal zich afspeelt. De zonnewijzer speelt zich voornamelijk in het huis van Roos af. Dit komt omdat Leonie in haar huis is gaan wonen en ze daar de meeste tijd doorbrengt met de katten. De plaats die na het huis van Roos ook vaak voorkomt is het lab waar Roos werkte. Het verhaal begint in de zomer. Die zomer is er weinig zon en is het ook niet echt warm voor de tijd van het jaar. Het verhaal eindigt rond kerst en het weer is er niet beter op geworden; het is guur en koud. Het regent ook vaak in het boek en aan het eind is er ook geen sneeuw gevallen.
Thematiek
Een thema is de kortst mogelijke aanduiding van het centrale gegeven waar een verhaal over gaat. Het thema in dit boek is dood. De dood van Roos staat eigenlijk in het hele verhaal centraal. ‘Waarom is ze aan een zonnesteek gestorven; ze lag elke keer dat de zon ook maar een beetje scheen in de zon te bakken.’ ‘Stel dat ze dan is vermoord, door wie dan?’ Door dit soort vragen staat de dood het hele verhaal eigenlijk centraal.
Motieven
-Moord
Het hele verhaal draait om de moord op Roos. Hoe is ze doodgegaan wie heeft het gedaan. Leonie is er dan ook voortdurend mee bezig, en het verhaal wordt vertelt uit Leonie’s oogpunt, dus is het verhaal ook alleen maar met de moord bezig.
In iemands huid kruipen
Leonie probeert door zich net zo te kleden als Roos, Roos een beetje terug te halen. Daar is ze ook het hele verhaal mee bezig, en de andere personen ook. De rest vind het namelijk ongezond wat Leonie doet en noemen haar een lijkenpikker. Met die mensen is Leonie ook voortdurend in conflict in het verhaal.
-Jaloezie
Jaloezie is de reden waarom Roos is vermoord. Was de vrouw van Eduard, de man waar Roos mee naar bed ging, niet jaloers geweest, maar b.v. boos op haar man, dan had Roos nog geleefd. Ook bas is jaloers dat Leonie alles van Roos erft. En Leonie is jaloers op iedereen die kinderen heeft, die mensen stoot ze af omdat ze zelf ook zo graag kinderen wilt.
-Rouw
Het hele verhaal draait ook om rouw. Door zich net zo te kleden als Roos lijkt het voor Leonie of Roos er nog een beetje is, en dan is het verdriet wat minder. Aan het einde van het verhaal kleed Leonie zich steeds minder als Roos en heeft ze het dus steeds beter verwerkt.
Titelverklaring
Het boek heet De zonnewijzer, omdat het gif dat de dader gebruikt van de plant naast de zonnewijzer komt. De zonnewijzer staat op de binnenplaats van het lab. De titel is dus erg duidelijk. Toen ik een kwart van het boek had gelezen, dacht ik dat Maarten ’t Hart het boek beter De zonnesteek had kunnen, maar dat vind ik nu niet meer. Toen duidelijk was dat het gif uit de buurt van de zonnewijzer vandaan kwam, wist ik meteen waarom het boek zo was genoemd.
Maarten ‘t Hart werd geboren op 25 november 1944 in Maassluis in een streng Calvinistisch gezin. Hij bezocht na het lager onderwijs de HBS en vervolgens studeerde hij biologie in Leiden. Na het afronden van zijn studie werd hij etholoog aan de Leidse universiteit.
Ik heb het boek de Zonnewijzer gekozen, omdat ik had gelezen dat het een spannend boek was en het genre misdaad is. Het genre misdaad spreekt mij wel heel erg aan, omdat dit vaak spannende boeken zijn.
Het gedeelte waar Roos achter steeds meer dingen komt van Leonie is erg spannend, omdat je steeds weer nieuwe informatie krijgt. De roman is zeer leesbaar. De zinnen zijn helder gebouwd, de woordkeus is best wel eenvoudig. Er zat wel vrij veel beeldspraak in het boek, maar dat begreep ik tot mijn verbazing nog vrij goed. Ik vind dat maarten 't Hart een hele prettige schrijfstijl heeft. De personages zijn namelijk duidelijk beschreven, het hele boek vanuit een personage beschreven wordt en het een chronologisch geschreven boek is. Is het eenvoudig te begrijpen en altijd duidelijk.
Ik vindt wat in het verhaal beschreven wordt redelijk heftig. Het is niet normaal dat het leven van een vrouw zomaar afgenomen wordt. Maar het is zeker mooi beschreven en ook spannend gemaakt.