Dagen van Gras
Ik heb het boek Dagen van Gras gelezen, omdat ik een kleine samenvatting had gelezen over dit boek en het me wel een leuk boek leek. Het boek is in 2009 uitgegeven en heeft 167 pagina’s.
De schrijver van het boek heet Philip Huff en is geboren op 28 september 1984. Hij begon in 2008 met korte verhalen te schrijven in het literaire tijdschrift De Gids. Zijn eerste uitgebrachte boek was Dagen van Gras, het gaat over een 18 jarige jongen die herstelt van een psychose. Dit boek werd in 2011 verfilmd door Tomas Kaan.
Ben woont met zijn ouders op het landgoed Weldra, zijn grootouders wonen ook op het landgoed maar dan in een andere woning. Hij heeft een goede band met zijn vader en vindt het leuk om muziek te maken, zijn droom is om in een band te spelen. Totdat zijn ouders gaan scheiden en hij bijna geen contact meer met zijn vader heeft omdat zijn vader naar Engeland verhuist. Dit vindt Ben heel moeilijk om te accepteren. Zijn vader schrijft soms wel eens een brief naar Ben, maar hij weet niet wat hij terug moet sturen dus stuurt eigenlijk geen brieven naar zijn vader. Op een gegeven moment komt er een ander gezin op het landgoed wonen, ze hebben een zoon (Tom) die even oud is als Ben. Ze gaan vaak met elkaar om en gaan vaak naar de boomhut die de vader van Ben heeft gemaakt. Ze luisteren er naar muziek, maken muziek en na verloop van tijd gaan ze ook wiet roken. Op dit punt verandert het leven van Ben. Tom is asocialer dan Ben, en Ben is ook gevoelig voor gedrag dus neemt hij het gedrag van Tom over. Dit heeft nog meer gevolgen, ze gaan samen zwart rijden in de trein. Ook staat er op een dag de boomhut in de brand, ze waren in de boomhut aan het roken en waren in slaap gevallen. Ben kan nog net op tijd uit de boom springen, maar raakt bij de sprong bewusteloos en ontwaakt daarna in het ziekenhuis. Hier houdt hij een gebroken arm aan over. Ben wordt overgebracht naar een jeugdkliniek, er zijn vermoedens dat hij door al het drugsgebruik aan een psychose lijdt. In de kliniek gaat het steeds slechter met Ben, hij schrijft brieven naar zijn vader en Tom, maar krijgt van allebei geen reactie. Als ben weer aan het dromen is van de brand in de boomhut, droomt hij dat Tom tijdens de brand overlijdt. Uiteindelijk blijkt zijn vader overleden te zijn en Tom heeft helemaal niet bestaan, hij heeft tijdens zijn psychose ingebeeld dat Tom bestond. Als Ben uiteindelijk naar een adolescentiekliniek gaat ontmoet hij Anna, hier krijgt hij een hechte band mee en hierdoor gaat Ben zich beter voelen.
Ik vind het een leuk boek, omdat het gaat over een jongen die een psychose krijgt en dat is wel interessant om te lezen wat er dan in zijn hoofd omgaat. Dit is een echte aanrader voor jongeren.