Boek 4 - havo 4 - De oesters van Nam Kee

De oesters van Nam Kee

Kees van Beijnum

Samenvatting                                                                                                                                                    

Berry, een jongen van 18, blikt vanuit de gevangenis terug op zijn leven.
Berry heeft een redelijke goede jeugd gehad, haalde goede cijfers op het gymnasium, had een goed leven en woonde in een villa met zijn altijd zorgzame moeder en zijn broer Rein die zich thuis schuilhoudt uit schaamte dat anderen erachter komen dat zijn wereldreis mislukte.
Berry leidt een leven vol leugens. Zijn familie maakt hij wijs dat hij keurig zijn gymnasium heeft afgerond en een brave jongen is. Maar in werkelijkheid was hij gestopt met school omdat hij er geen zin meer in had en hangt hij buitenshuis met vrienden die criminele streken uithalen en niet vies zijn van een pilletje tijdens het uitgaan.
Tegen hen liegt hij ook. Vertelt zijn vrienden stoere verhalen over misdaden en verzwijgt dat hij werkelijk in een villawijk woont en gymnasiast was.
Vanaf de dag dat hij Thera ontmoette kreeg zijn leven een heel andere wending. Hij was meteen al weg van haar verschijning. Even was hij bang dat hij haar nooit meer terug zou zien, hij wist ten slotte helemaal niks van haar. Maar door stom toeval troffen ze elkaar een tweede keer. Dit keer liet hij haar niet zomaar gaan. Vertelde haar dat hij altijd op haar gewacht had. Ze leerden elkaar steeds beter kennen. Thera was danseres in een nachtclub en deed af en toe sexy fotoshoots. Ze at regelmatig oesters bij Nam Kee. Berry walgde van oesters maar hield dit verborgen voor Thera.
Hun relatie werd steeds hechter. Ze gingen samen op bezoek bij hun ouders. Toen Thera bij Berry thuis was kreeg Thera ineens een epilepsie aanval. Berry wist niet dat ze al vanaf haar jeugd last heeft van epilepsie, maar ze al lange tijd geen last meer had van aanvallen. Na deze aanval kreeg Thera er nog enkele. Maar ondanks dat bleef Berry intens veel van haar houden.
Ze besloten hun oude leven achter te laten en samen opnieuw te beginnen. Ze wilden gaan reizen naar verschillende landen. Om aan geld te komen bedachten zij een plan. Ze verhuurden Thera’s appartement aan meerdere mensen en werden op die manier duizenden euro’s rijker. Voordat ze Nederland zouden verlaten verbleven ze enkele dagen in het Hilton. Maar nog voor ze hier konden vertrekken kreeg Thera een epilepsie aanval met ernstige gevolgen. Ze moest naar het ziekenhuis. Eenmaal uit het ziekenhuis ging ze weer thuis wonen. Berry verloor haar langzamerhand uit het oog. Haar moeder wilde niet dat hij Thera nog langer lastig viel. Het werd hem onmogelijk gemaakt om contact te krijgen met Thera. Later kwam Berry erachter dat Thera weer bij Ben, haar ex waar hij een hekel aan heeft, was ingetrokken. Ben is fotograaf en leeft een luxe leventje.
Dagenlang heeft Berry het huis van Ben geobserveerd en had na lange tijd eindelijk de moed om aan te bellen. Eindelijk zag hij Thera weer. Zij deed echter erg afstandelijk en wou dat Berry haar met rust liet. Ben was degene die Berry wegstuurde.
Berry werd gek van verlangen naar Thera, wist niet meer wat hij moest doen om haar terug te krijgen. Tot hij op een dag van zijn vriend Otman een revolver te leen kreeg. Berry voelde zich stoerder en ging nogmaals Thera opzoeken. Dit verliep echter niet zoal hij gehoopt had. Thera moest hem niet meer en dat drong nu eindelijk tot hem door.
Berry kon zijn sterke gevoelens voor Thera niet zomaar opzij zetten. Na deze gebeurtenis draaide hij door. Hij ging naar de opening van het nieuwe winkelcentrum in de Bijlmer. Hier trof hij ook zijn vrienden aan, die nu allemaal een baantje als verkoper of security hadden, puur omdat ze dit aangeboden hadden gekregen. Er waren veel belangrijke gasten, ook de burgemeester was van de partij.
Berry voelde zich door alles en iedereen in de steek gelaten. Hij was alles kwijt. De reden weet hij niet maar hij pakte een steen van de grond die hij met alle verzamelde kracht en agressie recht tegen het hoofd van de burgemeester gooide. De burgemeester raakte hierdoor in coma.
Uit angst liep Berry snel weg richting huis en liet zich aan de overkant in het gras vallen. Er schoten velen gedachten door zijn hoofd. De politie was al naar hem op zoek. Toen een politieman hem had gezien, en vroeg zijn handen op zijn hoofd te leggen, schoot Berry hem in zijn been. Berry’s eerste reactie was vluchten. Hij haalde thuis zijn spullen op en vertrok zonder iemand iets te laten weten naar zijn oude vakantiehuisje in Bretteville-sur-Laize. In dat huisje heeft hij tijdens zijn jeugd veel meegemaakt, maar nu is het van andere eigenaars. Het duurde niet lang voor de politie hem vond en meenam.
Sindsdien zit Berry in de gevangenis, niet wetend wat de toekomst hem zal brengen en nog steeds wachtend op Thera.

Bron: scholieren.com

De schrijver                                                                                                                                                            Kees van Beijnum is geboren en opgegroeid in Amsterdam. Als zoon van een horecageslacht bracht hij het grootste deel van zijn jeugd door in cafés van zijn familie. Na het gymnasium volgde een niet kinderachtig aantal baantjes, tot hij in 1991 besloot zich fulltime aan het schrijven te wijden. Dit heeft inmiddels diverse romans en filmscripts opgeleverd. In 1991 verscheen zijn eerste boek, Over het IJ,de reconstructie van een moord, dat in brede kring bewondering oogstte. Na Over het IJ verscheen begin 1994 Hier zijn leeuwen, waarmee de auteur als romancier debuteerde. Dit boek werd genomineerd voor de Debutantenprijs. Begin 1995 verscheen Dichter op de Zeedijk, een boek die door de lezers en critici in de armen werd gesloten. En begin 2000 heeft Van Beijnum de problemen van de grote stad tot onderwerp gemaakt in zijn nieuwe roman. De oesters van Nam Kee is een geestige, met grote vaart en scherpte geschreven roman over hunkering. De oesters van Nam Kee is bekroond met de Bordewijk-prijs 2001. De filmeditie is verschenen in mei 2002 . Behalve romancier is van Beijnum ook actief als scenario schrijver. Hij schreef onder andere De langste reis, een door Pieter Verhoeff geregisseerde en door de VPRO uitgezonden televisiefilm, gebaseerd op de ontvoering van Gerrit-Jan Heijn.Verder is Van Beijnum scenarist van de film De zwarte Meteoor. De verfilming van  waarvoor Van Beijnum zelf het scenario schreef, werd bekroond met het Gouden Kalf voor het beste tv-drama van 1999.   van Beijnum schreef vier romans die zeer verschillend van onderwerp zijn.

Bron scholieren.nl

Analyse

Dit verhaal is volgens mij niet waar gebeurd. Het is dus non-fictie. Wel denk ik dat in sommige grote steden dit soort dingen gebeuren. Doordat je alle gevoelens en gedachtes van de hoofdpersoon te lezen kreeg, had je bijna het idee dat je in een film speelde.

Het was de bedoeling van de schrijver om te informeren over liefde en lust, hoe je daarmee om moet gaan. Ook wil hij aangeven hoe het voor de hoofdpersonen heeft gevoelt, want hij schrijft namelijk erg veel over de gevoelens van de hoofdpersonen.

Liefde, lust en verlies

Berry Kooijman: Dit is de hoofdpersoon. Het is een jongen van 18 jaar oud. Hij woont in Amsterdam met zijn moeder en broer, midden in schotelcity in het enige villastraatje. Hij doet zich anders voor dan hij werkelijk is. Hij gedraagt zich namelijk macho, stoer en suggereert dat hij nergens bang voor is. Ook lijkt het alsof hij niemand nodig heeft. Maar eigenlijk is het een slim en gevoelig mens en tevens een beetje onzeker. hij liegt en bedriegt constant. Vooral tegen zijn moeder maar ook tegen zijn vrienden en broer. Het komt denk ik mede door de eigenschap dat hij geen mens vertrouwt. Als hij eenmaal een relatie met Thera heeft gaat het veel beter met Berry. Hij krijgt meer zelfvertrouwen, is gelukkiger, gaat minder met zijn foute vrienden om, is eerlijk(tegen thera) en liefdevol. Je ziet dat tijdens die relatie veel meer zijn goede eigenschappen tot uiting komen.
Thera Bouman: Een belangrijk personage in het boek. Ze is 19 jaar. Woont in Amsterdam en werkt in een nachtclub waar ze erotisch danst. Soms heeft ze last van epilepsieaanvallen. Ze komt behoorlijk zelfstandig en zelfverzekerd over. Ze lijkt onbezorgd in het leven te staan maar daar komt wel verandering in. Thera krijgt een heftige relatie met Berry. Het gaat lange tijd goed maar uiteindelijk loopt de relatie stuk. Ook vindt ze dat iedereen een rol speelt in het leven, nooit echt zichzelf is.

Berry is een crimineel, hij steelt veel. Hij krijgt een relatie met Thera. Thera wil geen contact meer met Berry. Berry word opgepakt voor slecht gedrag. Hij word opgesloten in Nederland en van zijn vrienden hoort hij nooit meer wat.

Het verhaal is in het ik-perspectief geschreven, omdat je vanuit Berry’s ogen naar de wereld kijkt en Berry zijn verhaal vertelt. Ook kom je de gedachten van Berry te weten.

Zo merk je dat Berry steeds depressiever wordt wanneer hij in de gaten krijgt dat het niet goed gaat tussen hem en Thera.

Het verhaal speelt zich niet op veel verschillende plaatsen af. Eigenlijk maar op 2 plaatsen, namelijk: Amsterdam en Bretteville-sur-Laize. In Bretteville-sur-Laize ligt het vakantiehuisje waar Berry en zijn ouders altijd heen gingen en Amsterdam is de woonplaats van Berry, zijn vrienden en Thera. De plaatsen spelen wel een rol in dit verhaal, maar het is zeker niet het belangrijkste element van het verhaal. Berry rolt namelijk vanzelf in het criminele circuit. Het verhaal is niet - chronologisch, het bestaat eigenlijk alleen maar uit flashbacks. Hier kom je al snel achter want het verhaal begint wanneer Berry wordt opgepakt in Frankrijk nadat hij een steen tegen het hoofd van de burgemeester heeft gegooid. In de rest van het verhaal vertelt Berry over de relatie met zijn ouders, zijn vrienden en Thera. En hoe alles zo gelopen is. De vertelde tijd is een aantal maanden. In werkelijkheid is het langer, want Berry heeft het ook over toen hij klein was, hij praat veel over vroeger. Er worden wel tijdsprongen gemaakt in het boek van vroeger naar nu. Door de vele flashbacks in het verhaal kom je veel te weten over Berry.

Het is een sujet, want het verhaal zou echt kunnen gebeuren en er komen geen dingen in voor die het op een fabel doen lijken. Het verhaal begint in medias res, want je stapt meteen midden in het verhaal en je begint niet bij het begin.

Je moet je niet te veel vastklampen aan dingen die vroeger gebeurd zijn of aan iemand waar je veel van houdt, dat kan alleen maar fout gaan.

Barry gooit uit agressie op (da vrouke) een steen naar de burgermeesters hoofd. De burgermeester raakt in coma en Berry word gezocht. Hij schiet een agent in zijn been en vlucht naar het vakantiehuisje van zijn ouders. Niet veel later word hij opgepakt en gaat naar een inrichting.

Eigen mening

Ik vond het een  leuk boek om te lezen. Het was leuk om het leven van berry door zijn ogen te bekijken en te beleven. ik heb zeker een beter beeld gekregen van het leven van sommige jongeren in grote steden. Ook de manier van vertellen, het perspectief, en de uitgebreide beschrijving van de gevoelens en gedachtes was goed gedaan. Het boek beschrijft heel erg veel korte verhalen, zoals zijn relatie met Thera, de band met zijn vader, de vakanties in Frankrijk, het leven met zijn vrienden, en zijn leven in de gevangenis. Elk hoofdstuk gaat wel weer verder met een zo’n verhaal, maar naarmate je verder bent in het boek weet je al na een paar regeltjes welk verhaal je leest. Dat vond ik erg leuk. De flashbacks die in het verhaal zitten waren totaal niet verwarrend en het was er gemakkelijk te lezen. Ik vond het erg leuk dat je het verhaal meemaakte vanuit berry’s ogen. Hoe hij tegen het verhaal aankeek en hoe hij handelde in het verhaal. Ik had wel gehoopt op een betere afloop van het verhaal. Het is ook nieuw voor mij om een boek te lezen dat gaat over het stadse leven. Zo kan je ook zien hoe het daar is en hoe de jeugd daar is.  Ik vind het een origineel verhaal en leuk om zo te lezen hoe een normale jongen uit Amsterdam door het leven gaat. Kortom was het een goed en leuk verhaal en een echte aanrader.

Conner Timmers

11-6-2018

H4D