Perenbomen bloeien wit
Ik heb het boek perenbomen bloeien wit gelezen omdat een vriend het vorig jaar had gelezen en zei dat ik die ook moest lezen. Dus dacht ik laat ik het eens proberen.
Perenbomen bloeien wit is geschreven door de schrijver Gerbrand Bakker. Hij is geboren op 28 april in 1962. Hij is nu 56 jaar oud. Hij heeft meer dan 30 boeken geschreven en zelfs een film gemaakt. Hij heeft met het boek the twin de International IMPAC Dublin Literary Award. Gerbrand Bakker studeerde cultureel werk in Leeuwarden, Nederlandse taal- en letterkunde, specialisatie historische taalkunde, aan de Universiteit van Amsterdam. Die kennis gebruikte hij om in 2006 zijn eerste literaire boek te schrijven.
De tweeling klaas en kees spelen vaak samen met hun broertje het spel “zwart”. Dit spel werkt zo: je doet een blinddoek om en zoekt een grafsteen. De kinderen werden hier steeds beter in.
Dan gaat het gezin naar hun oma en onderweg ontstaat er een discussie dat perenbomen volgens de tweeling roze bloeien. En volgens Gerson bloeien ze wit. Dan krijgen ze een ongeluk en raken de vader en kees gewond die worden gelijk naar het ziekenhuis vervoerd en gerson zit vastgeklemd en moet door de brandweer bevrijdt worden en moet geopereerd worden in het ziekenhuis. Daarna blijkt dat hij in coma is beland en blind is. Op een gegeven moment wordt hij wakker en zegt dat perenbomen wit bloeien. Gerson kon nooit meer zien en toen hij uiteindelijk naar zijn opa en oma ging wou hij gaan zwemmen. Hij zei dat de rest op de stijger moest blijven en dat hij alleen wou gaan zwemmen. Op een gegeven moment zagen ze hem niet meer en gingen ze hulp halen. Het lichaam van Gerson is toen door een duiker uit het water gehaald en begraven dichtbij de plek waar hij als kind altijd ‘zwart’ speelde.
Ik vond het boek zelf erg leuk om te lezen omdat het niet al te dik was en er niet te lang op zaken in ging en het was niet zon boek waarvan je van tevoren al weet van ja het komt toch wel goed. Ook was de schrijfstijl van de schrijver prettig om te lezen hij maakte het verhaal niet ingewikkelder dan nodig hij gaf echt inzicht in gebeurtenissen tussen kleinere kinderen door bijvoorbeeld het snot kleur verhaaltje en daarin zag je dat hij kinderen wel begreep en ze niet extreem dom maakte zoals veel schrijvers wel doen. Kortom ik vond het een leuk boek om te lezen.