In de concentratiebreuk komen alleen de concentraties voor van reagerendestoffen in de homogene fase. Alleen van díe stoffen kunnen tijdens de reactie deconcentraties veranderen. De concentratie van vaste stoffen, zuiverevloeistoffen of katalysator blijft constant en kunnen we opnemen in deevenwichtsconstante. Zie de paragraaf Heterogeneevenwichten.
In plaats van op basis van concentraties, kunnen we de evenwichtsconstante ook definiëren op basis van partiële gasdrukken. Volgens de wet van Avogadro en de algemene gaswet is de concentratie van een gasvormige stof recht evenredig met de partiële druk ervan.
Er zijn voor K dus twee mogelijkheden: Kc (op basis van concentraties) en Kp(op basis van partiële drukken). Waar wij K schrijven, bedoelen we Kc.
Soms zie je een afleiding van de evenwichtsconstante vanuit de reactiesnelheidvergelijkingen. Dat gaat in de praktijk meestal niet op. Het is wel een manier die voor leerlingen goed is te begrijpen. Het gaat alleen goed als zowel de heen- als de teruggaande reactie een éénstapsreactie is. Het is in het algemeen beter om de evenwichtsconstante vanuit de thermodynamica te benaderen.
De waarde van de evenwichtsconstante kunnen we ook theoretisch berekenen. De evenwichtsvoorwaarde leiden we dan af met behulp van de thermodynamica. Experimenteel gemeten waarden komen zeer goed overeen met de berekende waarden.
K kan verschillende eenheden hebben. Dit is afhankelijk van de exponenten in de verschillende concentratietermen. Bij de thermodynamische afleiding van de evenwichtsvoorwaarde maakt men gebruik van relatieve grootheden. De evenwichtsconstante heeft dan geen eenheid, het is een getal. Soms schrijven we de evenwichtsconstante wel met een eenheid. Voor de vraagstukken met de evenwichtsconstante maakt dat in het algemeen niet uit.
LIgging van het evenwicht en de evenwichtsvoorwaarde.