Principe en bouw

Principe

Een elektrochemische cel is gebaseerd op een exotherme redoxreactie, waarbij chemische energie wordt omgezet in elektrische energie. Bij direct contact tussen reductor en oxidator komt de reactie-energie vrij als warmte. Door de elektronenoverdracht niet direct maar via een externe weg (stroomdraad) te laten verlopen komt deze energie grotendeels vrij als elektrische energie. De redoxreactie verloopt 'op afstand': elektronenopname en -afgifte gebeuren op verschillende plaatsen, waarbij de elektronen door de draad van de reductor naar de oxidator stromen. De stroomkring wordt gesloten door ionen in een verbindende elektrolyt tussen reductor en oxidator.
 

Eén van de eerste elektrochemische cellen is de zogenaamde Daniëllcel, uitgevonden in 1836 door de Engelse natuurkundige J. F. Daniëll. Deze cel is gebaseerd op de redoxreactie:

 
                                          
 

 

Daniëllcel
Bron: McMurry & Fay, Chemistry


 

Bouw

Een elektrochemische cel bestaat uit de volgende componenten:
 
  • twee stoffen die als reductor en oxidator optreden;
  • twee geleidende staven, waaraan de elektronenoverdracht plaatsvindt, de elektroden;
  • een geleidende stof tussen de elektroden, meestal een zoutoplossing, de elektrolyt.
In plaats van te tekenen kunnen we de bouw van een elektrochemische cel gemakkelijker en korter weergeven door middel van een celdiagram.
 

 

Hoe werkt een batterij of electrochemische cel?

 

 

 

De batterij of electrochemische cel in detail bekeken.