Analyse
Titel: Broer
Schrijfster: Esther Gerritsen
Thema: Relatie tussen broer en zus
Personages: Olivia Landman, Marcus Landman, Gerard.
Perspectief: het verhaal word door een verteller verteld.
Tijd: Over de tijd word niet veel gezegd.
Ruimte: Het verhaal speelt zich af in Amsterdam
Spanning: je wilt graag weten hoe/of Olivia haar leven gaat veranderne en hoe Marcus reageert op het feit dat hij zijn been kwijt raakt en hoe hij daarmee gaat leven.
Niveau: 3
Samvenvatting:
De 52-jarige Olivia Landman, financieel directeur van het familiebedrijf Kyvon Serviezen, hoort vlak voordat ze een aandeelhoudersvergadering ingaat dat haar vijf jaar oudere broer Marcus zijn been door amputatie dreigt te verliezen. Hij is suikerpatiënt, maar leeft daar niet naar. Na de presentatie van de winstcijfers excuseert ze zich. Ze gaat naar haar broer, die een zonderling leventje heeft geleid. Hij huilt als hij te weten komt dat zijn been eraf is. Olivia regelt daarna een revalidatiehuis voor hem, vlak bij haar in de buurt. Maar Marcus is bang om in ziekenhuizen e.d. te verblijven en ze doet hem het voorstel om in haar ruime appartement te komen inwonen. Haar man Gerard is tandarts en ze heeft twee zoons van 17 en 14 jaar, Julius en Tom. Die vinden hun oom ook raar, maar als hij eenmaal in hun huis is, krijgen ze begrip voor hem. Ze vinden het zelfs leuk als hij verhalen vertelt. Gerard vindt dat zijn relatie met Olivia niet goed is: ze is te kil en ze stort zich veel te veel op haar werk. Ze heeft het verlies lijdende bedrijf bij de hand genomen en wil zich als vrouw manifesteren en revancheren. Maar ze vergeet dat familiebetrekkingen belangrijker zijn dan werk.
Marcus is vijf jaar ouder, hun ouders hadden geen tijd voor hen en Marcus zorgde voor de opvang van zijn zusje. Toen ze dat zelf kon, liet ze hem alleen.
Ze heeft 's nachts wel een verschil van mening met Marcus. Hij huilt veel gemakkelijker dan zij. Zij heeft door dat Marcus weet van haar huwelijkscrisis. Haar man die niet tegen het kille van Olivia kan, meldt zich ziek: hij vindt zichzelf overspannen.
Vanwege de ruzie met Marcus vindt Olivia dat hij naar de revalidatiekliniek moet, maar na de fysio-dag gaat hij gewoon naar hun appartement. Haar zoons vinden dat prima. Zij gaat dan 's nachts in de kliniek de plaats innemen van Marcus en als ze in bed ligt, voelt ze de pijn van Marcus in haar been. (Een variant op fantoompijn)
De dag erna is er een zomerborrel en de aandeelhouders zouden het niet zo problematisch vinden als de zaak wordt opgeheven. He, daar gaat het levenswerk van Olivia. Die avond luistert Olivia ook een gesprek af dat tussen de vier mannen uit haar omgeving wordt gevoerd: ze vinden haar te kil en weinig empathisch. Ze blijft maar zakelijk denken: de zaak toch redden is haar ideaal. Zou een Nespressobar de zaak kunnen redden? De oude mevrouw Grim-Kyvon die een belangrijke aandeelhouder is, denkt dat het bespreekbaar is dat de zaak wordt opgeheven. Olivia zou zich dan schuldig voelen.
Ze gaat terug naar de kliniek van Marcus. Als ze de volgende morgen naar buiten kijkt, ziet ze dat de mannen uit haar naaste omgeving in de vijver aan het vissen zijn. Ze wenken haar en ze gaat inderdaad naar hen toe. Ze sluit zich bij de mannen aan en besluit naast haar broer te gaan zitten.
mening:
Olivia redt bedrijven. Ze is financieel directeur bij een familiebedrijf dat porselein maakt. De cover is daar dan ook een mooie link mee. Op de cover staan twee borden tegenover elkaar waarvan er één gebroken is. Of dit ene bord dan wel haarzelf ofwel haar zieke broer symboliseert, wordt in dit verhaal uit de doeken gedaan.
Op een dag krijgt ze een telefoontje van haar broer Marcus. Marcus is al jaren diabeticus en staat op het punt geopereerd te worden waarbij zijn been zal worden geamputeerd wegens een bloedvergiftiging. Hoewel ze hem al zeker een jaar niet meer heeft gezien, wordt Olivia hier met een enorme kracht door geraakt. Ze denkt dat haar broer hier niet mee zal kunnen omgaan en dat hij te emotioneel is, maar naarmate het verhaal vordert, wordt deze beoordeling meer en meer op haar zelf betrokken. Haar gezin en zelfs haar werkcollega's kunnen makkelijker met haar broer overweg dan zij zelf. Hier komt ze zelf maar langzamerhand met stukjes en beetjes achter.
Dit is een boek waarbij je zelfbeeld en je zelfkennis van groot belang zijn. Hoe is het zo ver kunnen komen? Welke rol speel je echt voor je relaties en je omgeving en klopt dat met wat je er zelf van denkt?
Ik heb genoten van het verhaal en ik vond het een fijne kennismaking met de Nederlandse schrijfster, Esther Gerritsen, waar ik verder nog niets van heb gelezen. Van haar mag er zeker nog iets op mijn pad terechtkomen.
Ook fijn dat na zolang wachten een schrijfster het boekenweekgeschenk van dit jaar mocht schrijven trouwens!