Recensie de passievrucht door Karel Glastra van Loon.
Dit boek gaat over Armin Minderhout. Armin heeft al een tijdje een vriendin genaamd Ellen. Ze willen samen graag een kind, maar dit krijgen ze maar niet voor elkaar. Ze hebben samen een vruchtbaarheidstest laten doen waaruit blijkt dat Armin onvruchtbaar is. Naast het feit dat ze er beide kapot van zijn heeft Armin nog een probleem. Armin heeft namelijk al die tijd gedacht dat hij een zoon heeft in een vorige relatie. Armin had een zoon uit een vorige relatie genaamd Bo. De moeder van Bo, Monica, is overleden toen Bo drie jaar oud was. Inmiddels is het 10 jaar later en Armin heeft al die tijd geloofd dat het zijn zoon was. Nadat hij dit ontdekt heeft gaat hij opzoek naar de echte vader van Bo. Hij gaat langs een ex-vriend van Monica, hij valt af omdat hij geen idee had dat Monica al 10 jaar dood was. Hierna bezoekt hij een oud huisarts van Monica en vraagt of ze een seksuele relatie hadden samen. De huisarts ontkent dit en er ontstaat een conflict. Armin verlaat woedend het pand maar weet inmiddels wel dat de huisarts het niet is. Als laatst bezoekt hij Nico Neerinckx, een ex-collega van Monica. Als Armin bij zijn huis aankomt is Nico niet thuis. Armin raakt aan de praat met zijn vrouw door een smoes te verzinnen en komt erachter dat hun zoon ook Bo heet. Als ze samen in fotoalbums kijken ziet hij Monica staan en verdenkt Nico daarom van Bo. Armin wil Nico hiermee confronteren maar Ellen weerhoudt hem hiervan.
Na de dood van Monica raakt Armin zwaar depressief. Hij wordt naar huis gestuurd van zijn werk om de dood van zijn vriendin te verwerken, hij drinkt om zijn zorgen te vergeten en neemt Bo vaak mee naar de kroeg. Armin ziet steeds minder mensen en word steeds ongelukkiger. De enige waar hij nog een beetje mee praat is Ellen, een goede vriendin van
Monica. Ellen en Armin kennen elkaar al erg goed, ze hebben namelijk een trio gehad samen met Monica en Armin is tijdens de zwangerschap van Monica vreemdgegaan met Ellen.
Ellen en Armin groeien steeds verder naar elkaar toe en er ontstaat een relatie tussen hen. Ze voeden Bo samen op. Nadat Armin te horen heeft gekregen dat Bo zijn zoon niet is sterft zijn vader. Armin raakt gefrustreerd en krijgt hierdoor ruzie met Ellen waarna Armin en Bo er samen even tussenuit. Ze gaan samen naar Ameland waar Bo een meisje ontmoet. Ze hebben het leuk samen en hij beland in bed met haar. Als Armin dit hoort raakt hij weer gefrustreerd en probeert het ‘weg te drinken’. Later krijgt hij ruzie met Bo en schreeuwt tegen hem dat hij zijn zoon niet is.
Als ze weer thuis zijn ontloopt Armin Bo en Ellen. Hij gaat naar het huis van zijn vader om op te ruimen. Hier komt hij een briefje tegen wat door Monica geschreven is. Hierin staat dat de vader van Armin de echte vader van Bo is.
Het thema van dit boek is geheimen/ familiedrama. Dit komt omdat Armin al 13 jaar denkt dat Bo zijn zoon is terwijl dat uiteindelijk niet zo is. Bo komt er dan ook pas achter dat niet Armin maar zijn opa zijn biologische vader is. Dit boek is ook een familiedrama omdat heel de familie erbij betrokken is. ik vond het een erg interessant thema. Ik vond het leuk om een boek met dit soort thema te lezen omdat het een keer wat anders is dan de andere door mij gelezen boeken. Ik vond dit ook een leuk thema omdat ik wel van mysteries hou. Het was een open eind omdat je echt geen idee had wie de echte vader nou was. Ik vond
het ook leuk dat je steeds nieuwe dingen ontdekte in het boek door middel van flashbacks en door geheimen die ontdekt werden.
Dit boek heeft een ik-perspectief en word beschreven vanuit de hoofdpersoon Armin. Ik vond het perspectief goed beschreven omdat mijn gedachtes over bepaalde dingen weleens overeenstemde met de mening van Armin in dit boek. Het was goed beschreven omdat je bij elke tegenslag die Armin kreeg ook dat neergeslagen gevoel kreeg. Dit kwam omdat ik het een erg zielig verhaal vond.
Ik geef het boek de titel: geheimen
Ik geef het boek deze titel omdat in dit boek iedereen geheimen voor elkaar had. Zoals dat Armin vreemd was gegaan met Ellen terwijl Monica zwanger was en dat Armin en Bo altijd verteld werd dat zij biologisch verwant waren. Wat ze uiteindelijk ook waren maar dan als halfbroers in plaats van vader en zoon. De vader van Armin en Monica hebben dit geheim beide het graf in genomen wat ik merkwaardig vind. Ik vond vooral het einde het mooiste stuk van het boek omdat hier het grote geheim ontrafeld word. Vandaar ook de titel.