Boek 3 - havo 4

Dagen van Gras

Door: Philip Huff

1) Informatie over de schrijver

Philip Huff is een Nederlandse schrijver die het boek Dagen van Gras heeft geschreven. Hij studeerde filosofie en geschiedenis in Amsterdam. Philip Huff zijn eerste boek was De gids.

Philip is geboren op 28 september 1984 en is nu 31 jaar oud. Philip Huff heeft meerdere boeken geschreven die erg bekend zijn. Namelijk; Niemand in de stad, Goed om hier te zijn en Boek van de doden.

 

 

Het thema dat de schrijver Philip Huff vaak gebruikt in zijn boeken is psychische afwijking.

Dit thema komt ook voor in het boek Dagen van Gras. Ben de hoofdpersoon van dit boek begint namelijk al op jonge leeftijd vreemd gedrag te vertonen, hij hoort stemmen in zijn hoofd. Daarnaast gebruikt Ben veel drugs en komt hij is een kliniek waar hij personen verbeeld. Dit thema of een soort gelijk thema behoud Philip Huff in bijna al zijn boeken.

 

 

Ik vind de schrijfstijl van Philip Huff fijn om te lezen, hij voegt namelijk grappige momenten toe in zijn verhaal ook wel metaforen genoemd. Daarnaast is zijn schrijfstijl redelijk eenvoudig en er komen vrijwel geen moeilijke woorden in het verhaal voor. Hierdoor kun je snel door het boek heen lezen. Er worden wel veel details gegeven over verschillende gebeurtenissen en personen. Ook gebruikt de schrijver veel bijvoeglijke naamwoorden, hierdoor krijgt het verhaal een vorm.

 

 

Daarnaast wil Philip Huff spanning in zijn verhaal houden dat doet die door steeds de spanning op te bouwen in het verhaal. Er zit een grote spanning in het verhaal dat is het verhaal over Ben.

Je bent namelijk benieuwd wat er met Ben en zijn vrienden en familie gebeurd. Daarnaast zijn en ook kleine dingen in het verhaal waarbij de spanning aanhoud. Bijvoorbeeld wanneer Ben in de trein zit zonder vervoersbewijs en dat er dan een conducteur op hem afkomt. Dit word dan met veel details verteld en blijft de spanning goed in het verhaal zitten.

 

 

De bedoeling die Philip Huff heeft in het boek, is om de lezer door te laten lezen wat vrijwel elke schrijver wil. Je wilt weten hoe het afloopt met Ben en zijn familie en vrienden. Dat doet Philip door het gedetailleerd vertellen over wat er gaat gebeuren. Hierdoor blijft de spanning in het verhaal en wilt de lezer altijd verder lezen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2) Analyse van het boek

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Philip Huff vind ik erg fijn om te lezen en daarnaast is het ook een spannende schrijfstijl.

 

De beschrijving van de werkelijkheid in het boek

De gebeurtenissen zouden ook in de werkelijkheid kunnen gebeuren. Iedereen kan een psychische afwijking hebben of krijgen.

 

De bedoeling van de schrijver

De bedoeling van de schrijver is spanning in het verhaal houden, zodat de lezer door blijft lezen. Hij gebruikt hierbij details.

 

Titelverklaring

De titel Dagen van Gras is ontstaan doordat Ben en Tom dagelijks wiet roken en dat noemen ze ook wel gras roken.

 

De chronologie

Het verhaal is chronologisch verteld, alle gebeurtenissen zijn chronologisch.

 

Flashbacks

Er zitten een paar flashbacks in het verhaal, bijvoorbeeld toen die aan vroeger dacht over zijn jeugd dat hij stemmen in zijn hoofd kreeg. Door deze flashback werd het verhaal wat duidelijker.

 

Verteltijd

Het aantal bladzijdes is 167.

 

Vertelde tijd

De vertel tijd van het boek is ongeveer 10 jaar, zijn ouders waren gescheiden toen die 8 was en Ben rookt wiet en zal dus ongeveer 18 zijn.

 

Ruimte

De belangrijkste gebeurtenis vindt plaats in de kliniek.

 

 

Personages

De moeder van Tom: De moeder van Tom lijkt een bezorgde moeder maar uiteindelijk word ze ziek en kan niet meer voor Tom zorgen.

 

Anna: Anna is het meisje dat Ben ontmoet tijdens zijn opname in de kliniek. Ze krijgen al snel een hechte band met elkaar en krijgen uiteindelijk ook een relatie.

 

De vader van Ben: De vader van Ben is een hele aardige en sociale man. Hij is degene die de liefde van muziek overbrengt op Ben. Ben vind het jammer dat hij zijn vader bijna niet meer ziet na de scheiding van zijn ouders.

 

Ben: Ben is een afkorting van de naam Benjamin. Ben is de hoofdpersoon van het verhaal die ontzettend veel van muziek houdt. Als hij jong is, geeft hij al aan zijn moeder aan dat hij stemmen in zijn hoofd hoort.

 

Tom: Tom is de vriend van Ben. Als Tom samen met zijn ouders op het landgoed komen wonen, raakt hij al snel bevriend met Ben. Tom is een jongen met veel lef. Hij houdt ervan om de grenzen op te zoeken en trekt Ben hier erg in mee. Tom bestaat uiteindelijk helemaal niet.

 

Motieven

Vader-zoonrelatie: Ben had, toen zijn ouders nog niet gescheiden waren, een erg goede band met zijn vader. Als zijn vader na de scheiding echter naar Engeland verhuist, wordt de band steeds slechter.

 

Drugs: Op een gegeven moment blowt Ben zoveel in zijn boomhut, dat hij een psychose krijgt. Drugs is dus een belangrijk motief in het verhaal.

 

Droom: Tijdens het verhaal heeft Ben één grote droom: hij droomt er namelijk van om met zijn gitaar in een band te spelen.

 

Liefdesrelatie: Ben wordt opgenomen in de kliniek en ontmoet Anna en hun krijgen na het kliniek proces een relatie.

 

Thema van het boek

Psychische afwijking.

 

Perspectief

De hoofdpersoon is een alwetend ik perspectief en daarnaast komt er soms ook een jij perspectief voor die wat verteld over Ben.

 

Einde van het boek

Het is een gesloten einde, omdat Ben en Anna uiteindelijk een relatie krijgen.

 

 

Bronvermelding: http://www.scholieren.com/boek/10603/dagen-van-gras/zekerwetengoed

 

 

 

3) Recensie en Analyse

Het is Philip Huff (1984) met zijn debuutroman Dagen van Gras gelukt muziek te schrijven. Niet alleen omdat de zinnen uit het boek je bijblijven als flarden uit een refrein en omdat je, tijdens het lezen, soms zelfs even begint mee te neuriën. Huff weet daarnaast op papier een intens, licht melancholisch gevoel op te roepen, een gevoel zoals je dat soms bekruipt als je naar mooie muziek aan het luisteren bent. Hij schrijft niet zozeer beeldend als wel ‘klinkend’: je hoort Ben praten, je hoort muziek op de achtergrond.

 

Natuurlijk, Dagen van Gras heeft zijn onderwerp mee en in het verhaal zitten allerlei fragmenten uit songteksten verwerkt. Ben van Deventer, de achttienjarige hoofdpersoon, is namelijk een groot muziekliefhebber en adoreert vooral The Beatles. Muziek vormt een beetje houvast in zijn chaotische leven. Ben is net ontslagen uit een adolescentenkliniek, waar hij maandenlang heeft gewoond na een zware psychose. Via flashbacks vertelt hij hoe het zover heeft kunnen komen. Hij vertelt over de ruzies met zijn moeder, het overlijden van zijn grootvader en het plotselinge vertrek van zijn vader. Over zijn vriendschap met Tom, de jongen die hem altijd heeft aangespoord zijn grenzen te verleggen – vaak tegen beter weten in. En over datgene wat hem op de been houdt: gitaarmuziek.

 

Huff weet de juiste snaar te raken, en dat zit hem vooral in zijn schrijfstijl. Hij geeft Ben een overtuigende, eigen stem mee, inclusief het haast irritant wordende ‘maar echt’, dat hij als stopwoordje gebruikt. Subtiel geeft Huff structuur aan zijn roman, niet alleen met behulp van de muziekfragmenten, maar ook dankzij onderwerpen die gedurende het verhaal meer dan eens terugkomen: Bens liefde voor schaken, het Dodo-ei van zijn grootvader, de cruciale gevolgen van een onschuldig ogend tractorritje. Huff weet met weinig woorden een sterk beeld op te roepen: ‘De naald cirkelde over het zwarte vinyl heen en zwenkte de muziek onversterkt de kamer in. The Beatles waren een band met leden van nog geen halve centimeter hoog, met gitaren van drie millimeter, en ze speelden een klein privéconcert voor mij.’

 

Markeer elementen die de mening van de schrijver bevatten

Markeer elementen die inhoudelijke informatie over het werk bevatten

Markeer elementen die literaire argumenten bevatten

 

 

Bronvermelding: http://recensieweb.nl/recensie/ben-in-de-hemel-met-abrikozen/

 

4) Eigen mening over het boek

De titel van het boek “Dagen van Gras” vind ik pakkende titel. De titel slaat overal op terug namelijk dat Ben en Tom dagelijks wiet roken en dat hij een psychische afwijking heeft.

Naast de titel vind ik de spanning in het boek fijn om te lezen, je wilt alleen maar doorlezen totdat je het boek uit hebt. Daarnaast vind ik het verhaal op zich dus wat er gebeurt, heel leuk om te lezen. Ik hou dus wel van dit soort thema’s

 

Het boek was erg spannend waardoor je snel door het boek heen las. Dat kwam vooral omdat je wilde weten wat erna zou komen en de details over de gebeurtenissen. Ik heb eigenlijk geen min punten voor dit boek en de schrijver. Daarnaast was het boek niet te dik of te dun.

 

Daarnaast is het boek chronologisch verteld en zitten er bijna geen flashbacks in. Dit vind ik zeker fijn om te lezen en raak dat niet zo snel het verhaal kwijt. Ook zal ik snel een nieuw boek lezen van deze schrijver.

 

De personages uit het verhaal vind ik zeker wel goed, omdat ze allemaal iets te maken hebben met de hoofdpersoon. Bijvoorbeeld Tom is een vriend van Ben, die uiteindelijk helemaal niet bestaat. Daarnaast heeft dit verhaal niet te veel personages en raak je de personages niet door elkaar.