Ultimatum
geschreven door: Thomas veerma van Voss
Thomas Heerma van Voss debuteerde in 2009 met De Allestafel. Hij behoort tot de lichting succesvolle jonge schrijvers. Hij is geboren in Amsterdam.
Het verhaal begint op 4 maart in Louisiana. Een jonge vrouw Nathalie Underwood wordt door een man op Mardi Grasavond meegelokt en doodgestoken. Haar vriend Alexander van Zandt wordt door de politie vrijwel meteen verdacht: hij heeft geen alibi en wel een motief. Hij studeert aan de universiteit. Ze is losgebroken uit het strenge godsdienstige milieu waarin ze opgroeide. Ze wordt nogal eens gezien in een bar The Heaven, wat Alexander niet leuk vond.
Hanna heeft net een burnout achter de rug en een miskraam en ziet het leventje waarin ze verkeert soms helemaal even niet zitten. Haar man Chris is scheikundeleraar. Er zit in Amerika veel publiciteit op de moordzaak.
Hanna komt erachter dat Nancy als gevolg van haar ruige uitgaansleven seksuele uitstapjes zwanger is geraakt en een abortus heeft ondergaan. Ze is daar met een andere man geweest. Het kind is niet van Alexander, weet hij ook. Hij woont met enkele andere studenten op de campus: hij is een ijverige student geschiedenis die meer van Amerikaanse historie af weet dan zijn collega-studenten.. Alexander blijft bij de verhoren volhouden dat hij onschuldig is, maar een andere mogelijke verdachte Kemal heeft een alibi (een opname bij een benzinestation ten tijde van de moord). De druk van de media om een dader te presenteren wordt opgevoerd. In New Orleans wil men graag een Grand Jury bij elkaar roepen om de zaak te berechten. Het paspoort van Alexander is vervalst en de dader zet de politie met dat gegeven op het spoor.
Hanna krijgt brieven van een mogelijke dader en wil weten wie ze heeft gepost. Ze krijgt ook een filmpje waarop Nathalie seks bedrijft met Harry , een van de studievrienden van Alexander. Ze schakelt haar man Chris in. Dat is eigenlijk not-done. De dader geeft aan dat hij dat geen goede zaak vindt. Ze moet haar man erbuiten houden: dat is niet de regel van het spel dat hij speelt.
In een intermezzo geeft de dader aan dat hij woedend op Nathalie was omdat ze een abortus had ondergaan. Hij wilde weliswaar geen kind, maar zij had zelf de beslissing genomen. Dat moest hij haar betaald zetten. De lezer weet nu heel goed dat Alexander de dader niet kan zijn. Intussen weet Hanna dat de op het lijk teruggevonden luciferhoutje waarschijnlijk een laatste aanwijzing van Nathalie geweest is om de dader bekend te maken. Die moet iets met lucifers van doen hebben. Hanna weet dat de satan zich voorstelt als een brenger van licht. Satan wordt ook wel eens Lucifer genoemd.
Hanna krijgt van haar man Chris mededelingen omtrent een jonge man die wel eens de dader kan zijn. Hij achtervolgt de jongen, maar wordt zelf gesnapt. Hij komt in de problemen en Hanna weet niet waar hij is. De dader geeft in een intermezzo aan dat ze haar man terug kan krijgen, maar dat hij dan niet mag vertellen waar hij geweest is. Dat is de prijs die ze moet betalen: weten dat ze een dader laat lopen in ruil voor het terugkrijgen van haar man Chris. Hanna zal kiezen voor haar man Chris. En kiest dus voor de leugen.
Aron speelt voor eigen rechter. Hij bezoekt met de revolver van O 'Hara de andere verdachte Kemal maar die bezweert hem dat hij onschuldig is. Dan wordt ook hij gevolgd als hij het huis van Kemal verlaat en hij wordt bijna het slachtoffer van de nog steeds onbekende dader. Hij komt in hetzelfde decor terecht als Nathalie en O'Hara. Hij wordt net op tijd gered door Hanna Vincennes.
De rechtszaak tegen Alexander gaat door op 16 juni. De jury acht hem schuldig en doet zelfs een aanbeveling om hem de doodstraf te geven.
Hanna die haar loopbaan dus heeft opgegeven, brengt nog een bezoek aan de ouders van Nathalie. Die hebben nog een foto van de dag waarop Nathalie hun bezocht. Daar was de man die bij haar was van afgeknipt, maar het negatief hebben ze nog. Daarop herkent Hanna de ogen van de dader : Richard Sykes. Hij is de lichtbrenger.
Dat wordt Aron Mulder ook duidelijk: hij ontmoet Richard Sykes op de campus en die gaat bekennen dat hij de moordenaar is, maar hij zegt erbij dat Aron niets met die informatie kan doen, omdat hij publiekelijk alles zal ontkennen. Het is de prijs van het ultimatum dat hij aan Aaron stelt: in ruil voor de waarheid de situatie creƫren dat je er niets mee kunt. Maar je weet dan wel de waarheid. Dat is iets wat Aron niet in de zaak met zijn vrouw Nora kan zeggen. Hij weet nog steeds niet wie haar vermoord heeft.
Richard vertelt het aan iemand, anders heeft hij anders geen genot van de overwinning in het spel dat hij speelt. Winnen is immers alleen maar leuk als een ander het kan zien.
Aron loopt met de kennis toch naar de politie, maar die gelooft hem niet. Hij duwt een briefje met de naam van de moordenaar in de brievenbus van Hanna. Die vindt het de volgende morgen, maar zij weet dat ze voor de leugen heeft gekozen. Als laatste breekt ze de dvd doormidden waarop het filmpje met de seks met Nathalie staat. Het is 24 juni.
In een Vierde Intermezzo denkt Richard, de dader, na over het spel dat gespeeld is. Alleen de vader heeft de waarheid geweten.
Op het vliegveld ziet Aron nog een televisiebericht: een injectie bij een ter dood veroordeelde is mislukt. Het werd een gruwelijke situatie.
Aron weet niet wat Alexander zal krijgen: de uitspraak is pas over drie weken: de doodstraf of levenslang