Geschiedenis

Al 2500 jaar geleden is het recht op privacy vastgelegd in wetten en regels:

 

Hippocrates (400 BC)

“Al hetgeen mij ter kennis komt in de uitoefening van mijn beroep of in het dagelijks verkeer met mensen en dat niet behoort te worden rondverteld, zal ik geheim houden en niemand openbaren. Al wat ik als hulpverlener zal zien of horen, ook van het privé-leven van de patiënten zal ik voor mij houden, in de overtuiging dat zulke dingen geheim moeten blijven.”

 

Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948)

Geldt tot op heden als morele standaard bij totstandkoming van veel wet- en regelgeving. De verklaring bevat vele ‘niet opschortbare rechten’: hieronder valt ook de bescherming van privacy. Privacy is dus een grondrecht van ieder mens.

 

Wet bescherming persoonsgegevens (2001)

De wet schrijft voor hoe de privacy van burgers beschermd dient te worden. Het geeft aan wanneer persoonsgegeven gebruikt mogen worden en aan welke voorwaarden dient te worden voldaan.

Voorbeelden van organisaties welke werken met persoonsgegevens en zich dus dienen te houden aan de richtlijnen in de Wbp zijn gemeentes, de belastingdienst, de werkgever en sportverenigingen.

 

Algemene Verordening Gegevensbescherming (2018)

Nieuwe Europese wetgeving met betrekking tot privacy en is een vervanging van de Nederlandse Wbp. Vanaf 25 mei 2018 geldt hiermee dezelfde wetgeving omtrent privacy in de gehele Europese Unie. Tevens kunnen organisaties vanaf dit moment beboet worden wanneer zij hun bedrijfsvoering niet op orde hebben.

De AVG zorgt onder meer voor:

  1. Versterking en uitbreiding van privacy-rechten;
  2. Meer verantwoordelijkheden voor organisaties en;
  3. Dezelfde, stevige bevoegdheden voor alle Europese privacytoezichthouders.