Inleiding - Vroege steden

Hoogstwaarschijnlijk zijn in Mesopotamië, het kerngebied van de staat Irak en het noordoosten van het huidige Syrië, de eerste steden ontstaan. Het gebied, dat tussen twee rivieren in ligt, is erg vruchtbaar en was in de oudheid dus zeer geschikt voor mensen om zich te vestigen.
Door de ontwikkeling van landbouwtechnieken zijn minder mensen nodig om voldoende voedsel te produceren en konden mensen zich met andere zaken bezighouden dan met de jacht en het verbouwen van voedsel voor zichzelf en hun familie. Het maakte een arbeidsdeling mogelijk en mensen waren niet allemaal meer gebonden aan hun grond. Ze konden zich ergens anders vestigen. Met de steden ontwikkelden zich ook een arbeidsmarkt en een afzetmarkt.

De echte trek naar de stad komt pas op goed op gang als door de mechanisering van de landbouw er veel minder arbeidskrachten op het land nodig zijn en tegelijkertijd de grootschalige fabrieksproductie de ambachten en de kleinschalige thuisproductie verdringt. De fabrieken hebben arbeiders nodig, werkloze plattelanders hebben werk nodig en trekken massaal naar de stad.

Deze video geeft een beeld van het proces van verstedelijking.



In de video wordt overigens gezegd, dat Eridu, tegenwoordig Abu Schachren, de oudste stad is. Geschiedkundigen verschillen hierover van mening. Het is in ieder geval wel een van de oudste steden wereldwijd.

Bij het zien van de video kun je je afvragen of de wereld uiteindelijk verandert in één grote stad. Volgens de VN leefde in 2014 54% van de wereldbevolking (van 7 miljard) in steden. In 2050 is dat volgens de VN opgelopen tot 66% (van een wereldbevolking die naar schatting 8,9 miljard groot is).