Waar immigranten zich in Nederland vestigen, wil nogal eens verschillen per groep. De oorzaak is meestal te vinden in de periode waarin zo’n groep zich in Nederland vestigde en in hoeverre de overheid daarbij ingegrepen heeft. Zo werden Molukkers door de Nederlandse overheid bij elkaar gehuisvest, bijvoorbeeld in voormalig kamp Westerbork.
Daarnaast speelt kettingmigratie een rol.
Mensen die gekomen zijn in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw kwamen om als arbeidskrachten te werken in de industrie. Denk hierbij aan Italianen, Spanjaarden, Joegoslaven, Turken en Marokkanen. Ze kwamen onder meer terecht in de toenmalige textielstad Enschede, waar de textielfabrieken nauwelijks voldoende personeel konden vinden.
Ook Polen zijn in de buurt van hun werk gaan wonen, bijvoorbeeld in de gebieden met arbeidsintensieve landbouw en veeteelt zoals in het Westland of Flevoland en de varkenshouderijen in Brabant.
Rond de Indonesische onafhankelijkheid zijn de Molukkers in Nederlandse militaire dienst in Nederland gedemobiliseerd met het idee dat ze uiteindelijk weer naar de Molukken zouden terugkeren.
Door omstandigheden in de wereldpolitiek is dat niet gebeurd. Zij hebben zich gevestigd in speciale woonwijken in de buurt van de demobilisatiecentra/woonoorden waar ze in eerste instantie terecht kwamen.
De nationale overheid verplicht gemeenten om elk jaar een bepaald aantal asielzoekers die hun verblijfsstatus hebben ontvangen, te huisvesten. De aantallen zijn afhankelijk van het inwoneraantal van een gemeente. Bepaalde groepen Nederlanders met een migratieachtergrond zie je daarom verspreid over het land wonen. Denk hierbij aan voormalig Joegoslaven, Iraniërs, Irakezen, Somaliërs.
Dat mensen daarna op eigen gelegenheid ook nog kunnen verhuizen, zorgt ervoor dat er op bepaalde plekken concentraties Nederlanders met een migratieachtergrond ontstaan o.a. van Somaliërs in Tilburg.
Mensen met een vergelijkbare achtergrond zoeken elkaar op, zeker als men een deel van de eigen cultuur in ere wil houden. In groepsverband is dat makkelijker. Denk aan het oprichten van een moskee, school of een bepaald winkelaanbod.
Veel Duitsers en Belgen hebben zich net over de grens in ons land gevestigd. Net als veel Nederlanders dat andersom ook gedaan hebben. De gemeentes langs de grens hebben in verhouding dan ook een hoger percentage inwoners vanaf de andere kant van die grens.