Tegenwoordig deelt men soorten meestal in op grond van hun onderlinge verwantschap. Daarvoor zijn verschillende methoden, zoals het vergelijken van de bouw van levende soorten en fossielen en het vergelijken van eiwitten en DNA. Een bekende valkuil is het feit dat sommige soorten erg veel op elkaar lijken, maar helemaal niet zo verwant blijken te zijn.
Bij het vaststellen van verwantschap wordt vaak gebruik gemaakt van het vergelijken van DNA afkomstig van verschillende soorten.
Hoe meer overeenkomsten in DNA of eiwit samenstelling, hoe meer verwantschap.
Op grond daarvan kan een ontwikkelingslijn worden samengesteld.