Verschillende typen signalering - VWO

Er zijn verschillende vormen van signalering te onderscheiden. Een cel kan reageren op signaalstoffen die de cel zelf afgeeft. Deze vorm van signalering (autocriene signalering) gebeurt bijvoorbeeld tijdens de ontwikkeling van de cellen in een bepaalde richting. Het signaal  zorgt ervoor dat de cel zich blijft ontwikkelen tot het juiste type met de juiste functie.

Als een cel geïnfecteerd is door een virus, kan de cel zichzelf via autocriene signalering de opdracht geven tot geprogrammeerde celdood (zie verderop: apoptose), waarbij ook het virus wordt vernietigd.

Als cellen die dicht bij elkaar liggen elkaar signalen geven noemen we dat paracriene signalering. De signaalstoffen verplaatsen zich door diffusie door de extracellulaire vloeistof. Het gaat meestal om snelle, plaatselijke reacties. De signaalstoffen en worden vrij snel weer afgebroken door enzymen.
Een voorbeeld van hiervan is de afgifte van een neurotransmitter in de synapsspleet.

Bij endocriene signalering worden signaalstoffen via het bloed over langere afstanden getransporteerd. Dit type signalering heeft een tragere respons, maar een langer effect. De signaalstoffen noemen we hormonen.
Ze worden verdund in het bloed en zijn bij de doelwitcellen daardoor in veel lagere concentraties aanwezig dan bijvoorbeeld bij paracriene signalering.