De oxidatie van glucose wordt aerobe dissimilatie genoemd (aeroob = met zuurstof).
Eerst wordt het glucosemolecuul stukje bij beetje uit elkaar gehaald. Dat gebeurt in twee reactieketens, de glycolyse in het cytoplasma en de citroenzuurcyclus in de mitochondriën.
Alle waterstofatomen worden eraf gehaald en ook de koolstofatomen worden van elkaar afgekoppeld en er vindt er een reactie plaats met zuurstof.
De reactie met zuurstof heet verbranding ofwel oxidatie.
De producten die hierbij ontstaan, zijn koolstofdioxide en water.
De totale reactievergelijking is:
C6H12O2 + 6 O2 → 6 CO2 + 6 H2O + 38 ATP.
Samenvatting van glucose in detail
De functie van dissimilatie is het leveren van energie en bouwstenen. Voor de dissimilatie worden voornamelijk koolhydraten, eiwitten en vetten gebruikt. Vooral vetten leveren veel energie. Ze bevatten veel waterstof ten opzicht van zuurstof en kunnen dus veel H+ en elektronen afstaan.
Of het lichaam koolhydraten of vet verbrandt hangt af van de duur en de intensiteit van de inspanning.