boek 8: Komt een vrouw bij de dokter

verwerkingsopdracht: lezen voor de lijst

Hieronder staan zes meningen van scholieren die Komt een vrouw bij de dokter hebben gelezen. Noteer bij elke uitspraak of je het er wel of niet mee eens bent en licht je mening toe met een argument of een voorbeeld uit het boek.

  1. Vanaf het begin tot het eind van het boek heb ik me in Stijn kunnen verplaatsen. Zolang Carmen niks van zijn 'foute' gedrag afwist, vond ik dat hij het wel kon maken, want Stijn is een heel goede echtgenoot. In tegenstelling tot andere partners van kankerpatiënten, steunt Stijn zijn vrouw bij alles. En dat Stijn zichzelf daar af en toe iets voor terug wil geven, snap ik dan best.

ik ben het hier zeker niet mee eens. Het is niet zo dat wanneer je goed bent voor je vrouw dat je dan maar het recht hebt om iets te doen wat niet respectvol is naar je vrouw. Ik ben van mening dat wanneer je echt van iemand houd je helemaal niet geïnteresseerd bent in andere vrouwen. Omdat je alleen maar haar wilt en niemand anders, de rest boeit je niet. Als je met andere vrouwen naar bed gaat en dus niet genoeg van je vrouw houd om trouw te zijn aan haar vind ik dat je van haar moet scheiden.

  1. Wat ik erg leuk vind zijn de songteksten die boven de hoofdstukken staan geschreven. Hiermee geeft Kluun het boek een extra emotionele lading. De onbeschreven gevoelens die je hebt, worden met een songtekst verwoord.

ja daar ben ik het ook mee eens. Muziek word geschreven met als functie om mensen emotioneel te prikkelen. En ik vind het heel slim dat de schrijver deze pion ook heeft ingezet want zo leef je extra mee in het verhaal. Wat natuurlijk het doel is als lezer bij het lezen van een boek.

  1. Nadat ik het boek gelezen had voelde ik me heel leeg en best wel verdrietig. Kluun krijgt het voor elkaar alle gevoelens die hij, zijn vrouw Carmen en alle andere personages voelen op jou over te brengen. En dan zo realistisch dat alles wat er in het boek gebeurt je echt raakt.

Ikzelf heb dit niet ervaren omdat ik niet snel emotioneel geprikkeld ben maar ik kan me dit wel zeker inleven. Het is een heel verdrietig verhaal. Maar de echte reden dat het je als lezer zo verdrietig en leeg kan laten voelen is omdat het in de realiteit er ook zo aan toe gaat. Je hoort bijna bij iedereen dat ze wel eens een vriend of vriendin in hun leven hebben gehad die is vreemdgegaan. En de kanker dat is ook een zeer veel voorkomende ziekte.

  1. Het feit dat de auteur ook zijn vrouw heeft verloren aan kanker, en zo dus in dezelfde situatie zat, maakt voor mij dat ik een enorme bewondering heb voor hem, omdat je toch ook maar sterk in je schoenen moet staat, om dit zo op te schrijven.

Ja ben ik het mee eens. Het is nou eenmaal lastig om je fouten toe te geven omdat je je niet onzeker en/of gefaald wilt voelen. En wat deze schrijver heeft gedaan was wel moedig omdat nu niet alleen zijn familie en vrienden ervan weten maar ieder persoon die het boek heeft gelezen. En de risico’s die hij ermee kan krijgen hebben hem ook niet tegengehouden. Met risico’s bedoel ik dan bijvoorbeeld als hij ooit weer een vrouw zou vinden kan ze hem misschien niet makkelijk vertrouwen. Maar hij heeft het toch op papier gezet en gezegt waar het op staat.

  1. Mijn eerste reactie was: meer dan 300 bladzijden! Maar daar denk ik nu heel anders over. Het hadden er voor mij naderhand best 400 of 500 mogen zijn, je komt er zo doorheen. Want het boek leest makkelijk en je kunt het niet weg leggen want er gebeuren op elke bladzijden spannende en emotionele dingen.

Redelijk mee eens. Het was een grammaticaal eenvoudig boek. Daarmee bedoel ik dat er niet veel super moeilijke woorden inzaten. En de verhaallijn was ook zeer eenvoudig. Er zaten geen complotten in of onverwachte verwachtingen. Dat komt ook gedeeltelijk doordat het boek realistisch is. echter heb ik wel altijd moeite met mijn aandacht erbij houden en het boek uitlezen. Maar dat komt ook simpelweg omdat ik totaal niet van lezen houd.

  1. Tussendoor in het boek staan steeds kleine blokjes met daarin informatie over iets of iemand waarover in het verhaal wordt verteld. Eerst vond ik dit irritant, dan moest je steeds weer uit het verhaal afwijken om zo'n blokje te lezen, maar later vond ik het leuk hoe Kluun dit heeft opgelost, want als je deze informatie in het verhaal zelf zou geven, zou het snel langdradig worden. Kortom, Kluun heeft het boek geweldig geschreven.

Ja mee eens. Dit is voor mij ook een redding geweest. Eerder in het geven van de meningen heb ik verteld dat ik niet van lezen houd en dat is ook deels omdat ik het vaak lastig vind om de boeken te begrijpen. Maar door deze blokjes met tekst was het voor mij duidelijk en bleef he verhaal lekker eenvoudig.