Dekolonisatieprocessen - India

Demonstratie tegen het Britse regime.

In India was Ghandi de belangrijkste initiator van het dekolonisatieproces. Ghandi stond voor geweldloosheid en hij propageerde deze ook. Hij was al vanaf 1918 bezig met het reorganiseren van scholen en ziekenhuizen. Ook richtte hij een geweldloos platform op waarmee hij buitenlandse en Britse goederen boycotte. In de jaren 30 verhevigde de kritiek op Ghandi zich, toch kreeg hij steeds meer aanhang. Hij werd gearresteerd en ontliep een aantal aanslagen.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, nam Ghandi stelling: hij zou de Britten alleen steunen, als India na de Tweede Wereldoorlog onafhankelijk zou worden en in vrijheid zou kunnen leven. De Britse regering vond deze eis onacceptabel. Gandhi begon zijn eisen voor onafhankelijkheid meer kracht bij te zetten en schreef de 'Quit India'-resolutie waarin de Britse regering werd verzocht India te verlaten.

De 'Quit India'-campagne was de grootste en meest massale beweging voor onafhankelijkheid ooit. Tijdens de campagne vonden massa-arrestaties en geweld op grote schaal plaats.

Eind 1943 werd de orde in India min of meer hersteld door het hardhandige optreden van de Britse troepen. Tegen het einde van de oorlog maakte de Britse regering duidelijk dat de macht in Indiase handen zou komen te liggen. In 1947 werd de onafhankelijkheid getekend. Brits-India werd opgedeeld in een hindoeïstisch India en een islamitisch Pakistan. Het bracht een ongekende volksverhuizing op gang die zeer bloedig verliep. Nog steeds staan Pakistan en India met elkaar op gespannen voet en vinden er erupties van geweld plaats.