Inleiding - Erfgoed klassieke oudheid

Zoals beschreven in kenmerkend aspect ‘Veranderend mensbeeld in de Renaissance’ was de Renaissance de uiting van een mentaliteitsverandering die begon in het Italië van de veertiende eeuw. Vanuit die regio verspreidden de ideeën van het humanisme en de Renaissance zich over de rest van Europa. In kunst, wetenschap, literatuur en architectuur werd veelvuldig teruggegrepen op de cultuur van de klassieke oudheid. Het herontdekken van de klassieke cultuur leidde tot groot enthousiasme. Zo sprak de Duitse ridder Ulrich:
O eeuw, o letteren, het is een lust om te leven
(`O saeculum, o litterae, juvat vivere').

In dit deel van de kennisbank vind je enkele voorbeelden van klassieke inspiratiebronnen op het gebied van literatuur, kunst en architectuur waar humanisten, kunstenaars en architecten rond 1500 naar teruggrepen.

Reproductie
Bekijk de afbeelding hiernaast. Op deze wijze werd in de Middeleeuwse kloosters eeuwenlang gewerkt: een kopiist schreef per dag ongeveer 4 vellen papier van een handschrift over. Opdrachtgevers waren de geestelijkheid en de adel. Met de hand kopiëren was de enige wijze waarop in de Middeleeuwen handschriften uit de klassieke oudheid konden worden gereproduceerd.

De Florentijnse Italiaanse humanist Niccolò Niccoli ontwikkelde in 1420 een nieuw lettertype waarmee sneller kon worden geschreven: de humanistische cursief.

De uitvinding van de boekdrukkunst was een impuls voor de snelle verspreiding van werken uit de klassieke oudheid.