De klassieke oudheid keerde op glorieuze wijze terug in de architectuur van de Renaissance. De Italiaanse stadstaat Florence was de eerste stad waar de Renaissancistische bouwkunst opbloeide. Later werd Rome een belangrijke financier en opdrachtgever van classicistische architectuur. Kenmerkend voor de bouwkunst was de zoektocht naar de ideale verhoudingen op basis van waarneming en wetenschappelijk onderzoek.
Het ideale gebouw was tijdens de Renaissance gebaseerd op de cirkel, de zogenoemde centraalbouw. De cirkel werd gezien als het ideale meetkundige figuur en speelde een belangrijke rol in het godsbegrip van de Renaissance.
Afbeelding: Centraalbouw, kenmerkend voor de bouwkunst van de Romeinse bouwkunst bestond in verschillende vormen: de plattegrond kan cirkelvormig, vierkant, kruisvormig of veelhoekig zijn.
Het wil zeggen dat de inrichting van het gebouw sterk op het midden gericht is. Centraalbouw werd tijdens de Renaissance weer veel toegepast.
Dit is de plattegrond van het kerkgebouw van de basiliek van San Vitale in Ravenna.