Tweeslagstelsel en drieslagstelsel

Tweeslagstelsel
Het tweeslagstelsel is een systeem van grondbewerking waarbij telkens de helft van de grond gedurende de periode van een jaar braak ligt en de andere helft van de grond werd bebouwd. Dit systeem hielp om uitputting van de landbouwgrond te voorkomen. Bij het tweeslagstelsel wisselden bebouwing en braak elkaar jaarlijks af.

Drieslagstelsel
Het drieslagstelsel (zie afbeelding) was een verbetering van het tweeslagstelsel waarbij landbouwgrond in drieën werd opgedeeld. Het drieslagstelsel was een populaire landbouwmethode in de Middeleeuwen en werd actief door Karel de Grote gepropageerd. Op een stuk grond werd in het eerste jaar wintergraan (tarwe of rogge) verbouwd, het jaar erna zomergraan (gerst of haver) en het derde jaar lag de grond braak. Dit grondgebruik werd op alle drie stukken toegepast waardoor er meerdere oogsten mogelijk waren en er telkens een stuk grond braak lag. In daaropvolgende eeuwen werd de vruchtwisseling door een toename van het aantal gewassen en de toepassing van bemesting steeds ingewikkelder. De bemesting zorgde voor een betere bodem en meer opbrengst.