Kerstening

Vanuit Engeland (en Ierland) zette de kerstening ofwel bekering tot het christendom, zich voort in West-Europa. Bisschoppen en missionarissen bezochten de niet-christelijke volken op met als doel hen te bekeren. Veel heidense gewoonten bleven bestaan maar werden 'vertaald' en kregen een christelijke inhoud. Kerken werden vaak gebouwd op de plek waar de rituelen van de oude heidense cultus werden uitgevoerd. Christelijke feesten werden vaak gevierd op de datum van oude heidense feesten. De kerstening van Nederland werd o.a. in gang gezet door de komst van de bisschoppen Willibrord en Bonifatius.

Paus Gregorius I (590 - 604)
Deze paus was een belangrijk pleitbezorger voor het missiewerk en kerstening van Engeland en het Europese vasteland. Hij stond geheel achter de regel van Benedictus als grondslag voor het kloosterleven en wilde deze regel verspreiden over grote delen van Europa. Paus Gregorius was zeer actief in het bevorderen van de kerstening van niet-christenen. Hij stuurde monniken als missionarissen door heel Europa en Noord-Afrika. Hij verkocht daarvoor bezittingen en stichtte met de opbrengst vele kloosters. Het was een zeer vrome paus die een zeer sober bestaan leidde.