De grote drie: Aristoteles

Plato & Aristoteles

Aristoteles (384-322)
Aristoteles was een leerling van Plato. Hij baseerde zijn theorieën op onderzoek en op analyse van zijn waarnemingen. Zo onderzocht hij voor zijn ontwerp van een ideale staatsvorm de staatsinrichting van ruim 150 poleis. Aristoteles kwam tot de conclusie dat de mens van nature een sociaal wezen, die alleen in een samenleving volledig tot zijn recht komt. Wat de inrichting van de staat betreft concludeert hij dat het meer aankomt op de mentaliteit van de bestuurders dan op de staatsvorm zelf.

In tegenstelling tot Plato kent Aristoteles geen andere werkelijkheid dan de waarneembare werkelijkheid. In onze geest ontstaan wel abstracties van onze waarnemingen, maar die abstracties leiden geen eigen bestaan. Deze algemene begrippen zijn aanwezig in de wereld die we waarnemen, niet daarbuiten. Zijn keuze voor empirisch onderzoek is de basis voor de latere wetenschappelijke ontwikkeling. Aristoteles’ wetenschappelijke onderzoek strekte zich uit over vele terreinen, niet alleen de fysica en de ethiek, maar bijvoorbeeld ook literatuur, psychologie en biologie. Aristoteles was de leermeester van Alexander de Grote.