De Renaissance is een periode in de geschiedenis waarin bijzondere prestaties werden geleverd op het gebied van de literatuur, de beeldende kunst en de bouwkunst. De klassieke oudheid, de tijd van de Grieken en Romeinen, was daarbij de grote inspiratiebron.
Afscheid van de Middeleeuwen
Er werd afscheid genomen van de Middeleeuwen. Die periode werd gezien als een tijdperk van stilstand en verval. Net als in de oudheid werden het individu, de schoonheid van het leven en het menselijk lichaam tijdens de Renaissance weer belangrijke onderwerpen.
Een ander mens- en wereldbeeld
Om een heropleving van het klassieke erfgoed mogelijk te maken onderzocht men de bouw van het lichaam (anatomie). Ook bestudeerde men het perspectief in tekeningen en schilderijen en de verhoudingen tussen de onderdelen van gebouwen. Men bestudeerde ook de taal, teksten en schrijfstijl van de Grieken en de Romeinen. De kennis die men over al deze zaken opdeed leidde tot een ander mens- en wereldbeeld dan in de eeuwen daarvoor.
Een nieuwe tijd
De Renaissance (letterlijk wedergeboorte) wordt gezien als een periode waarin de klassieke cultuur opnieuw tot bloei kwam.
De kunstenaars, schrijvers en architecten grepen tijdens de Renaissance terug op de oude klassieke cultuur. De periode tussen de oudheid en de renaissance werd beschouwd als een minderwaardig tijdvak. Nog altijd spreken we van de trits Oudheid – Middeleeuwen – Nieuwe Tijd. Het verschil met de Middeleeuwen was zo groot dat mensen in de vijftiende eeuw ook al vonden dat zij in een "nieuw" tijdperk leefden.
Topstukken uit de Renaissance
Je kiest uit de schilderkunst, beeldende kunst, literatuur of architectuur een paar topstukken die zijn gemaakt tijdens de Renaissance. Over die gekozen objecten houd je een korte presentatie. Daarin vertel je iets over de eigenschappen van het gekozen beeld, geschrift, gebouw of schilderij zodat je publiek begrijpt waarom de getoonde werken geïnspireerd zijn op het erfgoed van de Grieken en Romeinen.