Wat is slechthorendheid?
Bij slechthorendheid heeft iemand geen normaal gehoor (meer), maar nog wel enkele geluiden of trillingen kan waarnemen. Slechthorendheid is niet hetzelfde als doofheid. Je spreekt pas over doofheid als iemand zelf met een hoortoestel een gesprek met één persoon niet kan volgen.
Er zijn verschillende oorzaken waardoor iemand slechthorend (geboren) wordt. Het kan komen door ziekte, ouderdom, erfelijkheid, medicijnen, een ongeluk, te lange bloodstelling aan een te hoge geluidssterkte of andere onbekende oorzaken.
Verschilldende stadia
Normaal horend tot licht slechthorend:
0 tot 30 gehoorverlies in dB. Een gesprek op grote afstand of zachte gesprekken zullen niet altijd gevolgd kunnen worden.
Licht tot matig slechthorend:
30 tot 60 gehoorverlies in dB. Een gesprek op meer dan één meter of een zacht gesprek lukt vaak niet. Groepsgesprekken zijn vaak een probleem. Client kan hierbij een hoortoestel gebruiken als hulpmiddel.
Zwaar slechthorend:
60 tot 70 gehoorverlies in dB. Groepsgesprekken zijn heel moeilijk, gesprekken op luide toon worden wel verstaan. Client kan hierbij een hoortoestel gebruiken als hulpmiddel.
Ernstig slechthorend:
70 tot 80 gehoorverlies in dB. Gesprekken op luide toon worden nog wel gehoord, maar niet altijd verstaan. Cliënt kan hierbij een zwaar hoortoestel gebruiken als hulpmiddel.
Zeer ernstig slechthorend:
80 tot 110 gehoorverlies in dB. Alleen omgevingsgeluid op zeer korte afstand wordt nog gehoord, gesprekken zijn niet meer mogelijk. Cliënt kan hierbij een zwaar hoortoestel of CI gebruiken als hulpmiddel.