Diepte van een brandwond
De diepte van een brandwond hangt af van verschillende factoren; de temperatuur, de tijd dat de warmtebron inwerkt op de huid, de oorzaak van de verbranding, de leeftijd van het slachtoffer en de plaats van de verbranding op het lichaam. Afhankelijk van de diepte van de verbranding is er, over het algemeen, sprake van verschillende ‘graden’.
Eerstegraads brandwond
Bij een eerstegraads verbranding is de (opper)huid van rood/roze van kleur veranderd. De verbranding is droog, kan pijnlijk zijn en is soms wat opgezwollen. Een eerstegraads verbranding is te vergelijken met een ontstekingsreactie. Na een paar dagen verdwijnen de onaangename verschijnselen.
Een eerstegraads verbranding ontstaat wanneer je bijvoorbeeld te lang onbeschermd in de zon hebt gezeten. De huid is niet stuk en daarom noemen we het geen brandwond, maar een verbranding. Een eerstegraads verbranding kan erg pijn doen.
Kenmerken eerstegraads verbranding:
- Geen wond, dus de huid is niet stuk
- Soms wat opgezwollen
- Rood en/of roze
- Droog
- Prikkelend tot pijnlijk
Oppervlakkig tweedegraads brandwond
Er is een onderscheid te maken tussen een oppervlakkig tweedegraads brandwond en een diep-tweedegraads brandwond. Een oppervlakkige tweedegraads brandwond is rood, nat, pijnlijk en er is sprake van kapotte en/of intacte blaren. Blaren kunnen zelfs na uren ontstaan.
Kenmerken tweedegraads brandwond:
- Glanzend rood, roze
- De opperhuid is beschadigd tot in de lederhuid
- Nat
- Blaren
- Pijnlijk
- Voelt soepel
Diep tweedegraads brandwond
Bij een diep-tweedegraads brandwond is de lederhuid meer aangetast dan bij een oppervlakkige tweedegraads brandwond. De warmte heeft langer kunnen doordringen in de huid. Bij een diep tweedegraads brandwond is er sprake van een wond en deze is roodachtig/wit, nat en zeer pijnlijk. Er kunnen open en/of dichte blaren zichtbaar aanwezig zijn.
Kenmerken diep tweedegraads brandwond:
- Rood/wit
- De lederhuid is meer aangetast dan bij een oppervlakkige tweedegraads brandwond
- Nat
- Blaren
- Pijnlijk
- Voelt soepel
Derdegraads brandwond
Bij een derdegraads brandwond zijn zowel de opperhuid als de lederhuid volledig beschadigd tot in het onderhuids vetweefsel. Een derdegraads brandwond is wit, beige/bruin of zwart, droog en leerachtig en de wond is nauwelijks pijnlijk omdat de zenuwen zijn aangetast. Wel zit er vaak een pijnlijke tweedegraads wond omheen.
Kenmerken derdegraads brandwond: 
- Zowel de opperhuid als de lederhuid zijn volledig beschadigd tot in het onderhuids vetweefsel
- Wit, beige tot donkerbruin
- Droog, leerachtig
- Nauwelijks pijnlijk
- Is stug
Oorzaken van brandwonden
Een verbranding of een brandwond kan verschillende oorzaken hebben. Een hete vloeistofverbranding en een vuur/vlamverbranding komt in Nederland het meest voor.
- Zonverbranding: Geen wond maar een ontstekingsreactie van de huid
- Hete vloeistofverbranding: Een blaar of een zeer pijnlijke wond door bijvoorbeeld een ongeluk met een kop thee
- Contactverbranding: Een blaar of een zeer pijnlijke wond door het aanraken van een heet voorwerp
- Vuur / vlamverbranding: Een (diepe) wond door contact met een (steek)vlam
- Verbranding door elektriciteit: (diepe) wonden door de inwerking van elektriciteit
- Chemische verbranding: Een wond door de inwerking van een chemische stof
Hoe vaak komt welke oorzaak voor?
Bekijk deze twee linken:
Koelen en kleding uit
Gevaarlijke partydrug
Een ongeluk is zo gebeurd!
Plaatjes over de beschadiging van de huid bij de verschillende vormen van verbranding
Eerstegraads verbranding
Oppervlakkige tweedegraads verbranding
Diepe tweedegraads verbranding
Derdegraads verbranding